tolstoy, İtiraflarım kitabında; “hayattan korkuyordum, hayattan kaçıp uzaklaşmak istiyordum ama gene de hayattan bir şeyler bekliyordum.” diyor. insan her ne kadar kaçıp uzaklaşmak istese de, içinde bir yerde yarına dair bir umut daima vardır ve o umut bu hayatı yaşanır kılar.
Sonuç olarak, çağdaş dünyamızın incelikleri ve soyutlamalarıyla Tolstoy ya da Moliere'in eserleri arasında, görünmez bir buğdaya uygulanan ıskonto ve sabanın toprak üzerinde bıraktığı derin iz kadar büyük bir fark vardır.
"Karenina’nın; Tanrım nereye gideceğim? sorusuna cevabı, kendini tren raylarına atmak olmuştu.
Kafamızın içi, cevabı ile arası bozuk sorular ile dolu.
Korkuyoruz kendimizden,
düşüncelerimizin genişleyebileceği sınırlardan korkuyoruz.."
📕| Anna Karenina
🖊| Leo Tolstoy
-Hep aynı şey, dedi.
..
Ona ne düşündüğünü sorduğunuz her an hiç yanılmadan aynı yanıtı verebilirdi: Aynı şeyi, mutluluğunu ve aynı zamanda mutsuzluğunu.