İlerleyen bir hayat. Değeri bilinecek bir şey.
Sayfa 52 - Ayrıntı Yayınları, İngilizceden Çeviren: Belkıs Çorakçı DişbudakKitabı okuyor
“Ama benim içimde... daha fazla bir şey olma arzusu var.”
Sayfa 36 - Ayrıntı Yayınları, İngilizceden Çeviren: Belkıs Çorakçı DişbudakKitabı okuyor
“Beni yaratanlar ister tanrı, ister şeytan olsun, planlarına karşı koymakta kullanacağım bu aklı da yarattılar.”
Sayfa 34 - Ayrıntı Yayınları, İngilizceden Çeviren: Belkıs Çorakçı DişbudakKitabı okuyor
“varoluş yeni baştan düzenlenebilir.” Bu düşünceyi kapıdan dışarı mı fırlatsın, başköşeye mi oturtsun bilemiyordu.
Sayfa 57 - ayrıntı yayınlarıKitabı okuyor
“Sormak gereğini duyuyorsanız, hiçbir zaman anlamayacaksınız demektir.”
Sayfa 364
Ama yolun sarsıntıları arasında ne kadar görmezden gelirsek gelelim, bizi bekleyen ölüm hep oradadır. Perdelerin hemen ardındadır. Daha doğrusu, çorabımızın içindedir. Bir türlü temizleyemediğimiz bir kire benzer. Eğer insan dindarsa, dipsiz kuyuya yuvarlanışını bir mantığa oturtur. Eğer insanın mizah anlayışı varsa (bu konuda iyi bir mizah anlayışı, şimdiye kadar bulunmuş dinlerin hepsinden daha yararlıdır), insan espriyle, alaycılıkla onu en aza indirebilir. Ama hayalet yine de orada durur. Gece gündüz, her gün, her yaptığımızı elindeki tebeşirle gri bir renge boyar. Yaptığımız şeylerin pek çoğunu, bilinçaltımızda, dolaylı olarak, ölüm düşüncesinden kurtulmak için yaparız. Belki de kendimizi, yaptıklarımızla çok değerli, çok vazgeçilmez kılmayı, ölümün bizi almakta tereddüt etmesini sağlamayı amaçlarız. O kılıç kafamıza düşse bile, şanslı olup hálá hayatta kalanların anılarında yaşayabilmeyi garanti etmek isteriz.
Sayfa 316
"Geceleri karanlıkta biz kendimiz de gölge oluruz."
Ölüler tekrar neden hayata dönemiyor, bilmiyorum. Belki ölüm o kadar harikulade bir şey ki, bizim anlamadığımız o iyi nitelikleri nedeniyle onu hayata, sevdiklerine tercih ediyorlar.
Sayfa 252
“İnsan soluk almaya devam ederken bile ölüm onun hayatını yine de mahvedebiliyor.”
Sayfa 252
Ölüme giden şey aslında yaşlanmak değildir. Yaşlanmanın sonunda ölüm geldiğine inanmak götürür bizi ölüme.
Sayfa 209