Arada bir, yıldızların söndüğü ve sabahın pembe ışığının, karanlık bir bulut kümesinin ardından belirmeye başladığı gökyüzüne bakıyordum fakat karım aklımdan çıkmıyor, onu korkutucu bir netlikle hayal edebiliyordum. Onu bana cevap verirken işitiyor, gülümsemesini, açık ve cesaret verici bakışlarını düşünüyordum. Gerçek ya da değil, bakışları o sırada doğmakta olan güneşten daha parlaktı.