Okul zihinsel bir toplama kampı, sınıflar işkence odaları, hocalar S.S. subaylarına benziyor.
Sayfa 10 - Düşülke YayıncılıkKitabı okuyor
Yabancı bir odada, benim olmayan kitaplar arasında, oturmuş, bütün gördüklerim üzerine, erkekler, kadınlar ve gökyüzü üzerine yazıyorum. Ve kendimden başka herkesi gördüğümü, ama kendi mi hiç görmediğimi, düşünüyorum. Simgeci-gerçekçi okuldan tanınmış bir şairin öne sürdüğüne göre, bende toplama kampı kompleksi varmış.
Her neyse. Bir süre sonra kalemi elimden bırakacak, bugün kimi ziyaret etsem diye düşü neceğim: Subay çizmeli adamı mı? Elektrik fabrikasında mühendis olarak çalışıyor o... Yoksa, vaktiyle bana "kardeşim, kardeşçiğim ... " diye ses lenmiş olan gece kulübü sahibi adamı mı?
Ötekiler de ziyaret edilecektir, toprağı, yanmış insanlann külleri kanşmış o toprağı anlar gibi kazmış olan insanlar tarafından... Orada, yitip gitmiş altın arıyorlar .
Sayfa 306 - Adam yayınları 1987Kitabı okudu
Öldürülenler geceleyin
taşların altında toplanırlar
sigara paketlerinde bazı notlarla
ayakkabılarında sık yazılı bazı kâğıt parçalarıyla
gözlerinde bazı yasadışı yıldızlarla.
Tepelerinde gökyüzü büyür
daha da büyür derinleşir
hiç yorulmaz.
(Toplama Kampı MAKRONİSOS, 1950)
Sayfa 129 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Uygar bir toplumda insanların sevgiye de ihtiyacı vardır, ancak siyasal düzen ve toplumsal yapı sevginin imkansız hale getirildiği zorba ve gözetleyici bir sistemdir. İnsanlar sevgilerini gösterebilmek için kuytu köşeler, gizli geçitler, sakin ortamlar ararlar ama bulamazlar, çünkü 20. yüzyıldan beri teknoloji, bankerler, mimarlar, mühendisler dünyayı toplama kampı haline getirmek için ellerinden geleni artlarına koymamışlardır.
Ayrıca önlenemeyen ve katlanarak artan üreme de kalabalıklaşmaya neden olmuştur. Metropollerdeki izdiham, tıkanıklık, kaos, kargaşa da eklenince, insanların sevgiden nefrete dönmesi ve nefret etmesi olağan hale gelmiştir.
PdfKitabı okudu
“Aklımın bir türlü ermediği şeylerden biri, her ne kadar üzerine defalarca yazsam da, makul bir perspektifle yaklaşmaya çalışsam da” diye yazıyordu Steiner, “ zamanın göreleliğidir.” Steiner, toplama kampı Treblinka’da iki Yahudi’nin vahşice katledilişinin betimlemelerine de yer vermişti. “ Tam da Mehringer ile Langner’in öldürüldüğü saatlerde insan nüfusunun muazzam büyük bir bölümü, gerek iki mil ötedeki Polonez Çiftliklerinde gerekse beş bin sizleri mil ötedeki New York’ta olsun, ya uyuyor ya yemek yiyor, film seyrediyor, sevişiyor ya da dişçiye gitsem mi gitmesem mi diye dertleniyordu. Tahayyülümün sekteye uğradığı yer burası işte. İki ayrı kitlenin aynı zaman dilimindeki deneyimleri öyle farklı ki insanlığın genelgeçer hiçbir değeriyle bağdaşmıyor, aynı andaki mevcudiyetleri dahi yıllardır kafamı kurcalayan çirkin bir paradoks. Keza Treblinka kampı kurulurken neredeyse geri kalan herkesin buna göz yumması da öyle. Bilimkurgunun ve Gnostik görüşün öne sürdüğü gibi, aynı dünyada iki ayrı zaman dilimi, bir “güzel vakit” geçirilen bir de insanlık dışı olaylara tahsis edilmiş, azap dolu cehennem hayatı yaşanan iki farklı zaman kuşağı mı var yoksa ? “
Sayfa 310Kitabı okuyor
Küba Devlet Başkanı Fidel Castro, yoksulların ihtiyaçlarını görmezden gelen kapitalist sistemin düzenli olarak İkinci Dünya Savaşı’nda verilen kayıplar düzeyinde bir kayba yol açtığını söyledi. “Afrika’nın her bölgesinde karşımıza çıkan, kuraklık ve diğer felaketler nedeniyle acı çeken annelerin ve çocukların görüntüleri, bize Nazi Almanyası’nın toplama kamplarına hatırlatıyor.“ İkinci Dünya Savaşı sonrasında kurulan savaş suçları mahkemeleri ile ilgili Küba lideri şunları söyledi: “Bize dayatılan ekonomik düzeni yargılayacak bir Nurenberg mahkememiz yok. Her üç yılda bir, açlık ve önlenebilir bulaşıcı hastalıklardan ölen erkek, kadın ve çocukların sayısı, İkinci Dünya Savaşı’nda ölenlerden fazladır.“… New York‘ta, ADL ulusal direktörü Abraham Foxman ise şunları söyledi: “Yoksulluk tabii ki acı verici ve hatta ölümcül olabilecek bir durumdur ancak bir Holokost ya da toplama kampı gibi de değildir.“
Sayfa 66 - KutadguKitabı okudu
