İnsan!
Ne gelir elimizden, insan olmaktan başka...
Yerçekimli Karanfil
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var.
Örneğin rakı içiyoruz,içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte.. .
Sayfa 15Kitabı okudu
Sanki hiçbir şey uyaramaz
İçimizdeki sessizliği
Ne söz,ne kelime, ne hiçbir şey
Sayfa 19Kitabı okudu
İyi ama, niye sevmeli her önüne geleni
Herkesin, herkese, herkesi
Daha dün yepyeni bir son koydum şiire
Aldı,yepyeni bir kalabalığa getirdi.
Sayfa 21Kitabı okudu
Kendimi saymazsam hem niye sayacakmışım kendimi
Çünkü herkese bağlı, çünkü bir yığın ölüden gelen kendimi
Konuşmak? konuşuyorum, alışmak? evet alışıyorum da
Süresiz, dıştan ve yaşamsız resimler gibi.
Sayfa 33Kitabı okudu
Binlerce,ama binlerce yıldır yaşıyorum
Bunu göklerden anlıyorum, kendimden anlıyorum biraz
İnsan,insan insandan ;ne iyi ne de kötü...
Sayfa 34Kitabı okudu