Bugün bir kelimeden çok bir deyim ile karşınıza çıkmak istedim. Günlük hayatta bazen karıştırılıp kullanılan bir kelimedir o yüzden dikkat buyuralım. Deyimimiz gelsin: "Toprağı bol olmak."
Dünyada ayak sürümüş çoğu toplulukta ve İslamiyet öncesi Türk topluluklarında öbür dünya inancı gereğince karşılaştığımız bir davranış var: Birisi öldüğü zaman, ölen kişiyi değerli eşyaları ile birlikte gömmek. Hatta bazen, kişinin atı varsa eğer, o da öldürülür, sahibinin yanına gömülürdü. Ancak mezarlık, daha sonra bazılarının gözünü döndürdü, onlar için mezarlık bir hazineydi. Kimse yokken gelirler, mezarları kazıp içindeki değerli eşyaları alıp kaçarlarmış. İşte deyim de tam da burada ortaya çıkıyor. Ölen kişinin "toprağı bol olsun!" ki, çalmaya gelecek olan kişi, ziynetlere ulaşmakta zorluk çeksin, ulaşamasın. Yaaa, nereden nereye. Lakin zaman ilerledikçe, Türkler höyük geleneği terk edince bu söz gayrimüslimler için de kullanılmaya başlanmış.
Hâl böyle olunca da Müslümanlar bunun yerine "Allah rahmet eylesin!" demeyi seçmişler.
Bilgiyle kalın, kalalım.