Bir gün ölmek için mi yaşıyoruz yani? Ölüp unutulduktan sonra hiç var olmamış gibi olmak için mi?"
.
.
Yas, tuhaf bir süreçti; bir şey yemek, rahatça uzanmak, gevşemek için bir şeyler yapmak sanki yas sürecine ihanet etmek gibiydi...
.
.
"Nefret, önüne geçilemez bulaşıcı bir hastalık gibi günden güne hızla yayılıyordu. Her gün birileri daha bu hastalığa yenik düşüyordu..."
.
.
Merhabalar sevgili kitap dostlarım... Bugün sizleri minik adamlarla tanıştırmak istiyorum... Onlar kendilerini Hotus olarak tanımlıyor.... Hatta , bizlere de dev Hotus diyorlar Peki, nereden mi biliyorum... Çünkü, onlarla tanıştım... Sizler de, onlarla tanışmak için hazırsanız başlıyoruz
.
.
Yafes, ölüm döşeğinde, girdiği son ameliyatından sağ çıkamayacağının bilincindeydi... Bu yüzden, dostu Hebun'a bir kısa mesaj hazırlamıştı... Kendisi ameliyatta iken telefonuna düşen bu mesaj ile Hebun hayatının geri dönülmez şekilde değişeceğinden habersizdi elbette...Mesajda şunlar yazıyordu...
" Dostum,
Sana ihtiyacım var, ceketimin cebinde bir mektup bulacaksın...
.
Ve bu mektup, Öbaka ülkesinin kurulmasının temellerinin atıldığı ilk adımdı... Hebun'un desteği ile dört bir yana dağılmış Hotuslar bulunup, din ,dil, ırk farketmeksizin yaşayacakları huzurlu bir dünya kurulur.. Peki, sizce herşey bu şekilde toz pembe midir? Değil maalesef arkadaşlar... İster minik olsun, ister normal boyutlarda...İnsanın olduğu her yer kana bulanmaya mahkûm dedirten olaylar yaşanıyor... Severek okuduğum, ütopik bir dünyada kaybolduğum bu güzel eser tavsiyemdir der, hepinize şimdiden keyifli okumalar dilerim. Kitapla Kalın
