Selamlarrrr
Bugün sizlere ikinci kez okuduğum bir kitapla geldim. Allah'ım çok şükür onca sinir krizlerine girmeme rağmen kitabı suratımda bir gülümseme ile kapattım. (Ciddi ciddi sırıtıyorum,
“Lütfen,” dedim ama ne içindi? Beni bırakması için mi rica ediyorum yoksa bana daha fazla yaklaşması için mi? “Yapmamam gereken şeyleri yapmak istiyorum şu an,“ dedi kısık sesiyle. “Sormamam gereken soruları sormama şu kadar sabrım kaldı.“ Bir elini gözlerimin önüne getirip baş ve işaretparmağıyla küçük mesafeyi gösterdi yeniden nefes aldı ve kirli sakalı belli belirsiz yanağıma dokundu. “Hakkım olmayan şeyleri sana sormak, senden istemek, hatta…” Derken durdu ve bu sefer bilinçli olarak dudaklarını yanağıma dokundurdu. “Hatta senden dilenmek istesem, çok mu aciz bir adam olurum senin gözünde?“