Its Tuğça
@tugcasirak
Wattpad: tugcasirak
my.w.tt/CLfokEkOxV
YouTube: It's Tugca
youtube.com/user/tugcasirak
Üniversite
24 Eylül
126 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ruhu özgür bırakmanın yanı sıra ruhun sıkılması, insanın kendisini özgür hissetmesinin yanında özgür olmayan bir varlık olduğunu bilmesi... Birbirine zıt şeyler bir arada bulunurken buna denge deniyordu.
İki radikal de aynı taktiği kullanıyordu. Eğer birisi onlara biraz karşı çıksa karşı taraftaki aşırı kategoriye itiliyorlardı - böylece uzaklaştırılıyor, kişiliksizleştiriliyor ve ciddiye alınmıyorlardı. Bu şekilde iki taraf da -Sağ ve Sol- kendi aşırı davranışını haklı gösterebiliyordu. İki taraf da kendisini medeniyeti ruhsuz düşmandan kurtarmak için savaşan iyi adamlar olarak görüyordu.
“Şimdi ölümün tadına baktın, güzel miydi?”
“Güzel, hayattan daha iyi.”
“Hayır, sadece daha fazla hayat demek.”
Okur Takip Önerileri
"Hiç yüzüme bakma çocuk, yutcaksın onu, bi insanın karnına hiç mi gıdalı bişiy girmez Yarabbi! Milletin çocukları et diye deliriyo, bi de buna bak, nohuttan oğlan!..
"ben bi kere et yemiştim dün..."
"Hadi bi koy onu yere, koy çocuğum... Tokat geliyo mu gelmiyo mu... Sok onu ağzına!"
"Atarım bunu o zaman balkondan, yedim derim..."
Her an öyle büyüleyici bir gülümsemeye dönüşecekmiş gibi görünüyordu ki bakan kimseyi ölümüne ağlatabilirdi. Ama o gülümseme hiç gelmedi ve ay ışığı kesintisiz duruyordu. Çocuğun kalbi herhangi bir gülümsemenin oradan yüzüne erişebileceğinden daha derin olduğu için.
"Benim yaşlanmak için zamanım yok," dedi kadın. "Bunun için çok meşgulüm. Yaşlanmak çok gereksiz."
İnsan, içinde ne yaparsa yapsın asla dolduramayacağı bir boşlukla yaşar.
Açık konuşayım. Ben, dinin kötü bir şey olduğunu söylemiyorum. Sen eğer, kendi inandığın Tanrı tarafından kurtarılıyorsan ne âlâ! Sadece kendi inancını başkalarına dayatmanın ne kadar doğru olduğunu soruyorum!
Herkesin seni aptal yerine koymasından korktun, değil mi? Bırak istediklerini söylesinler! Başkalarının önünü kesmeye çalışanlar, asla mutluluğu bulamazlar! Ne hayal ettiğin kimi ilgilendirir ki? Normal bir hayat sürmek de o kadar kolay değil zaten.
Havalar ısınır ve tomurcuklar neşeyle patlar ama kötü çekirdek yerini almıştır ve alttan iterek güzel çiçeği aşağı atar o zaman acı içinde ve hasat zamanında meyveye dönüşmekten başka yapabileceği bir şey yoktur. Elbette bir elma tatlı ve yararlıdır: Ama yine de ilkbahardaki tomurcukların yerini tutamaz. Biz ölümlüler de böyleyiz: Büyümek için içimde ufacık bir istek yok.
Bize kral tarafından gönderilen bu bilge ve şanlı Kuş'un adı Feniks'tir. Arabistan'da, uzaklarda, dünyada eşi benzeri olmayan bir ağacın üzerinde yaşar, aynı zamanda ikinci bir Feniks de yoktur. Yaşlandığını hissettiğinde melisa ve tütsü yığını inşa eder, tutuşturur ve şarkı söyleyerek ölür ve ardından hoş kokulu külleriyle yenilenen Feniks sönmemiş güzelliği ile yükselir.
Bazı eski yaralar asla tamamen kapanmazdı ve en küçük bir sözle yeniden kanamaya başlardı.
Utanç güçlü bir histi evet ama sevdiklerinin kaybı yanında esamesi bile okunmazdı.
Bazı konular sessiz bir anlayış isterdi ve sessizlik can yakmaya başladığında ise kilitleri kendiliğinden açılırdı.
"Robb adamın cesurca öldüğünü söylüyor; Jon'sa korku içinde öldü diyor" dedi.
"Peki sen ne düşünüyorsun bu konuda?" diye sordu babası.
Bran düşündü. "Bir adam korkusuna rağmen cesur olamaz mı?" diyerek yanıtladı.
"Bir adamın gerçekten cesur olabileceği tek andır korktuğu an," dedi babası.