Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Its Tuğça
Its Tuğça
@tugcasirak
Wattpad: tugcasirak
my.w.tt/CLfokEkOxV
YouTube: It's Tugca
youtube.com/user/tugcasirak
Üniversite
24 Eylül
126 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sonunda bitti. Okuması çok uzun sürdü ama bu tamamen benden kaynaklı. Elimden bırakıp işlerimi halletmek zorunda kalmasaydım bitmesi bir günü bile bulmazdı. İçinde iki hikaye bulunan bu kitabı okumak çok keyifliydi. Fantastik edebiyatın başlangıcına yolculuk yaptım bu kitap sayesinde ve aslında ne kadar tanıdık olduğunu fark ettim. Birçok yazarın bu hikayelerden etkilendiği kesin. Mesela Altın Anahtar hikayesinde en bilge ve en yaşlı kişi çocuk. Tanıdık geldi mi tersine yaşlanma? Tolkien’in bu hikayelerden etkilendiğini artık herkes biliyordur zaten. Kesinlikle okumanız gerekli bence bu kitabı. Çeviriden kaynaklı sanırım, yavan bir tat ara ara gelse de farklı boyutlara ve duygulara sürüklüyor okuyanı. Elfler hikayesi kalp burkucuydu ve Altın Anahtar bizi bilinmez bir yolculukta peşine takıp götürüyordu. Sade ve eski havayı ve tabii ki fantastik dünyayı seviyorsanız şiddetle tavsiye ediyorum.
En sevdiğim çizgi romanların başında gelir Öldüren Şaka. Çizgi dünyanın en sevilen kötüsü Joker'in Joker olma hikayesini anlatıyor. Resmi denemez tabii ama yine de Joker'in geçmişini öğrenmiş oluyoruz hem de filmlerdekinden çok daha mantıklı bir şekilde. Alan Moore'un katkılarıyla üstelik.
Joker'in de dediği gibi bir insanın aklını kaçırması için tek bir kötü gün yeterli. Yaptıklarını tasvip etmesem de söylediği bu söze katılıyorum. Kimi bu kötü günün sonucunda Joker gibi kötü olmayı seçer kimi ise Batman gibi iyi olmayı. Aslında ikisinin sebebi de aynıdır ve biri olmadan diğeri de yoktur. Bu çizgi roman bize bunu da gösteriyor. Joker ve Batman'in arasındaki bağı.
Aynı zamanda Joker bu tezini kanıtlamak için Gordon'u kaçırarak ona korkunç bir gün geçirtir. Bu kısım çok üzücüydü bence. Joker seni her ne kadar sevsem de insanların hayatlarını bu derece karartman dehşet verici dostum.
Sayfa sayısı kısa olsa da içi dolu dolu olan bu çizgi romanı DC seven ya da sevmeyen herkese öneriyorum. Ben çok seviyorum ve sevmeyenine de henüz rastlamadım. Özellikle Joker'in sonda anlattığı fıkrayı çok sevmiştim. Batman'le karşılıklı kahkaha atarlarken ben de onlara eşlik etmiştim ve bu kitabı birkaç kez daha okuyacağım . Zaten okuyalı uzun zaman olmuştu, tazelemek lazım.
An itibariyle bitti. Neden bilmem okurken içim çok sıkıldı. Abartıldığı kadar iyi değildi bence ya da ben böyle depresif şeyleri sevmiyorum, bilmiyorum. Sonunu nasıl bağlayacaklar diye merak ettiğim için okudum. Devamını okuyasım da yok. Zaten bitsin diye baya çabaladım.
Oldukça kalın ve pahalı bir manga bu arada. Önerir miyim? Hayır ama seveni de çok. İlginizi çekmezse okurken benim gibi zorlanabilirsiniz. Güzel alıntılık sözleri vardı ama o konuda hakkını yiyemem.
Dipnot: Bu incelemeyi yazdıktan sonra Tanrı olarak kendini mı çizmiş acaba diye baktım, evet kendini çizmiş.
*Güncelleme*
Bana geçen kısımları da var tabii.
- Aiko karakteri beni nedense korkuttu. Punpun'a bakışları ve istediğini yaptırmak için uyguladığı psikolojik baskı yüzünden sanırım. Sonucu üzdü.
- Punpun'un heyecanlandığında ya da korktuğunda pat diye düşmelerini çok sevdim. Ama yaşadığı hayat ve babasıyla karşılaşması kısmı çok üzücüydü. Gerçi hemen hepsinin hikayesi üzücüydü.
- Şapkalı çocuk vardı, burnundaki bant yıllanan onun hikayesi yarım kalmış gibi ama ne oldu ne bitti merak ettim.
- Bir de sümüklü bir çocuk vardı ki çizimlerine bakarken midem bulandı. Sil yahu o burnunu!
- Tanrım Tanrım Çıngır hey! En çok dayıyı sevdim. 33 yaşında 70 yaşında gibi davranmasa keşke.
Okumamın üstünden saatler geçince aslında içime yavaş yavaş işlediğini fark ederek güncelleme giriyorum şu an. Bu duyguyu Kara Kahya'da da hissetmiştim ilk anda sevmesem de sonra kendini özletmişti. Punpun'un da devamını merak etmeye başladım mesela. Kimbilir belki devamını da okurum. Yarım kalan çok şey vardı bence, cevapları belki devamındadır.
Okur Takip Önerileri
Göldeki Ev serisinin 2. ve son kitabı olan Suret'in yorumuyla geldim. Öncelikle şunu söylemek istiyorum; Büşra'nın kitaplarını okurken su gibi akıp gitmesini çok seviyorum. Kitabı elinize alıyorsunuz ve işiniz de olsa, uykunuz da olsa devamını okumak istiyorsunuz. Benim zamanım kısıtlı olmasaydı eğer kesinlikle elime aldığım gibi bitirirdim. Merak unsuru bu kitapta da oldukça ön planda. Baria ve arkadaşlarıyla birlikte gizemlerin peşinden giderken eski dostlara da yer yer göz kırpıyorsunuz ama iç gıdıklayan bir göz kırpmadan bahsediyorum.
Serinin ikinci kitabında duygular bana daha yoğun geçti ve bazı kısımları beni daha çok ürpertti. Baria ve ayna sahnesi var ki... Of!
Ve bir de sonu var ki yine kalbime bir taş oturttu...
Kısacası ben okurken çok keyif aldım. Göldeki Ev serisini kitaplığımın en sevdiğim korku köşesine koyup, seriye veda ederken korku seven ya da daha önce okumamış ama merak eden herkese öneriyorum. Türk mitleriyle harmanlanmış bu seri eminim ki sizi de peşinden sürükleyecektir.
Bir de dipnot eklemek istiyorum: Ben çok korkarım, okuyamam ki diyorsanız hiç çekinmeyin çünkü kitap yer yer tüyleri havalandırsa da kitabın daha çok merak kısmına sürüklenip gidiyorsunuz.
Bu kitap neden bilinmiyor anlamadım. Sherlock Holmes dizisi bu kadar çok sevilirken, o dizinin yazarının ve oyuncusunun kitabının bu kadar az okunması çok ilginç. Kitap oldukça eğlenceli ve sürükleyiciydi. Arkasında yazdığı gibi Sherlock Holmes havası barındırıyordu. Tabii baş karakterin zekası Holmes'un yanına bile yaklaşamaz ama olsun. Kitaptaki
2 sene önce Ekim'de başlamıştım ama bir sebepten yarım kalmıştı ve arada kaynamıştı. Geçen sene Eylül ayındaysa elime alır almaz okudum; 1 günde hiç ara vermeden bitirdim kitabı. Ama siz böyle yapmayın çünkü Stephen King kolay bir yazar değil.
Konuya girmeden önce şunu söylemeliyim ki kitapta çok fazla karakter var ve hepsi ayrı ayrı anlatılıp bir şekilde birbirine bağlanıyor. Bu da başlarda çok kafa karıştırıcı oluyor. Ama ben her bir karakteri merakla okudum. Stephen King dışında herhangi bir yazar bu kitabı yazmış olsaydı 'bu ne çok fazla insan ve detay var' denebilirdi ama Kujo ben de o etkiyi yaratmadı; bol bol detaylı olmasına rağmen.
Kitap buram buram 80'ler kokuyor; okurken her bir sahnesi gözümde canlandı. Ted favori karakterim oldu ama sonu... Kitabın sonuna hala üzülüyorum.
Konusunu özet geçecek olursam: Kujo adında Saint Bernard cinsi köpek yarasa tarafından ısırılıp kuduz oluyor. Normalde çok cana yakın, zararsız olan köpek kuduz virüsünün etkisiyle saldırganlaşıyor ve cüssesinden dolayı daha büyük tehlike oluşturuyor.
Çok fazla detay vermeyeceğim ama kitabı her ne kadar sevsem de biraz hayal kırıklığına uğrama sebebim baş karakter Kujo'dan çok bahsedilmemiş olması. Bana nedense Kujo da kısaltılmış metin gibi geldi. Altınkitaplar Kujo tam metin bombasını patlatır mı hep beraber göreceğiz.
Kitapta çok olay yoktu ama ilginçtir ki çok olay olmamasına rağmen beni okurken gerdi. Eee Stephen King ilginç bir adam; ilginç ve acımasız.
Thor buz devleri tarafından yetiştirilseydi...
Az önce kargodan aldım, hadi okuyayım dedim ve elime alır almaz bitti. İsminden de anlaşılacağı üzere Odin ve Laufey arasındaki savaşta bu sefer kaybeden Odin oluyor ve Thor Jotunheim'de Laufey'in varisi olarak büyüyor. Canım Loki'nin yüzü burada da gülmüyor ve dışlanıyor. Thor varisliğin tüm şartlarını yerine getirirken Loki kendi yolunu çizmeye çalışıyor. İyi ki orijinal hikaye böyle değil çünkü bu Thor'u hiç sevmedim... Loki'ye de bir ayrı üzüldüm. Bundan sonrasından zaten kısacık olduğu için bahsetmeyeceğim. Çizimleri çok güzeldi. Çizgi romanların çizimlerini inceleye inceleye okumak en sevdiğim şeylerden biri.
Kitap her ne kadar akıcı bir şekilde kendini okutsa da kitap boyunca sinir oldum. Toksik ilişki, kıza istediğini söyleyen erkek ve kızın ah çok yakışıklı diye ortada dolanması, kardeşlerin 'ama bizim bahanemiz var' diyerek zorbalık yapması, okuldakilerin zorbalık yapması, sevgilisi olan ve onu çok seven diğer 'ezik' kızın kafeste sexy hareketler yapmaya bayılması, ulu orta sevişen baba, birbirlerinin sevgililerini becerme... Uzar gider. Ne kadar akıcı ve eğlenceli olursa olsun kitabı övemeyeceğim üzgünüm. Benim okuma tarzımdan oldukça uzak bir kitap. Ha, set olarak aldığım için ikinci kitabını da okuyacağım. Para verdim çünkü...
Yazım tarzı alışılmışın aksine olsa da beni içine çekti. Okurken ne oldu, neden oldu diye merak ede ede okudum. Kapağı sağolsun çok önyargılı başlamıştım okumaya. Harry Potter'ın basılmasına sebep olan kişinin dediği; okumadan içinde ne hazine saklı olduğunu bilemezsin mantığını benimsememiş olsaydım eğer, kitap çoktan sahafa değişime gitmişti. Tekrar tekrar okumayacağım için yine gidebilir gerçi ama en azından kitapla ve yazarla tanışmış oldum. Bu arada içinde çok fazla açık konuşma var ve okurken bazen rahatsız oldum söylemeden edemeyeceğim. Ne gerek vardı bu kadarına dedim ama bu kadar erkeğin bir arada olduğu yerdeki konuşmalarda kesin böyle olurdu. Turgay'ın (umarım adını doğru hatırlıyorumdur) laf soktuğu yerlerde çok güldüm ama genel olarak merak ede ede okudum kitabı. Bu yüzden son ve sebep beni büyük hayal kırıklığına uğrattı. Ölen öğrencilerin korkularının sebebini daha büyük beklemiştim. Hani öyle bir şeye bulaşmış olmalılardı ki, bu yüzden başına bunlar geldi oha demek istedim okurken. Ama bu kitap dediğimin aksine sonunu düşünmeden yapılan şeylerin nelere yol açabileceğini gösteriyordu daha çok. Güzel kitaptı kısaca, kapağına aldanmadan şans verilebilir. Bir de cidden neden bu kapak ya?
Pembe İncili Kaftan'ı yıllar yıllar önce alıp okumuşum. Hatta not bile düşmüşüm kapağına, hediye etmek için almışım sanırım ama hâlâ bende. Küçük yaşta zor anlaşılacak bir kitap çünkü içinde eski Türkçe kelimeler var. Ama küçükken okumuş ve sanırım anlamışım. Kitap kısa öykülerden oluşuyor ve benim en sevdiğim öykü tabii ki Pembe İncili Kaftan oldu. Çocuk kitabı olmasına rağmen çocuklara uygun mu emin değilim; öykülerin çoğu çocuklar için değil gibi geldi bana.
Bu kitap bana nasıl geldi tam olarak bilmiyorum. Ya ben çocukken apartmandaki komşu ablanın getirdiği birkaç kitabın içindeydi ya da yan apartmanda kartonla atılmış kitap bulup sevinçle birbirimize paylaştırdığımız kitapların arasındaydı. Nasıl gelmiş olursa olsun iyi ki gelmiş çünkü çok güzeldi. Karantina için hazırladığım temam sağolsun eski kitaplarımı tekrar okuyabildim. Bu kitabı bulabilir misiniz bilmem ama eğer bulabilirseniz çocuklar için içindeki hikayeler ve verdiği mesajlar çok güzel. Hatta büyükler için de öyle.
Bir dünyaya daha veda vakti. Mary Poppins; hemen herkes tarafından bilinen, aksi, peri dadı. Senin birbirinden bağımsız hikayelerini okumak oldukça keyifliydi ve sana veda ederken bende kendimi çocuklar gibi buruk hissettim. Şimdi sırada filmini izlemek var. Sonra da diğer kitaplarınla buluşmayı düşünüyorum. Bu arada kitabı ne kadar sevsem de bazı hikayelerin başlangıcında ufak sıkıldığım oldu ve Nellie-Rubina karakterini hiç sevmedim. Birbirinden bağımsız hikayeler olduğu için de okuma sürem uzadı. Reading Slump döneminde canım istedikçe okudum ve farkettim ki üçüncü bölümden sonra iki günde bitirmişim kitabı. Kitabın yeni baskıları var mı bilmiyorum, bendeki oldukça eski baskı. Sahaftan yanlışlıkla aynı kitaptan iki tane alınca Mary Poppins'le değiştirmesini istemiştim. İyiki de istemişim. Umarım devam baskıları vardır da okurum. Bu arada çocuklara ve sade dil, fantastik dünya seven çocuk ruhlulara öneririm kitabı.
Tim Burton aşkımı bilmeyen kalmasın!
Noel Gecesi Kabusu Burton filmleri arasında en az sevdiklerimden olsa da karakterlerin çizimleri en çok sevdiklerimin arasında. Bu yüzden olacak ki kitabını okumak çok keyifliydi. Konusu çok etkileyici olmasa da sadece çizimlerine bakmak bile yeterliydi. Bazen filme haksızlık mı yapıyorum diye düşündüğüm oluyor çünkü çok eskiden izlemiştim ve o zamana göre diğer filmlerine oranla az etkilemiş olabilir beni. Kitap da sağolsun filmini tekrar izleme isteğim arttı belki fikrim değişir! Sally yoktu ama kitapta biraz canım sıkıldı bu duruma. Olsun. Küçücük kitapta asıl konuya odaklanmak mantıklıydı bir yandan. Küçücük derken sayfa sayısı olarak bu arada, yoksa kitap boyut olarak baya bir büyük.
Dünya'nın Ezgi'si!
-
Merhaba.
Yoruma başlamadan önce dikkatimi çeken bir şeyden bahsetmek istiyorum. Yerli bilim-kurgu ya da fantastik yazarımız olduğu zaman (diğer alanlar içinde geçerli) hemen Türkiye'nin bilmem kimi gibi yakıştırma yapılıyor. Övdüğümüzü sanarken aksini yapıyoruz aslında. Bu canımı sıkan bir durum ve dile getirmek istedim.
Kırmızı değil pembe!
-
Büşra ile Wattpad'te bu kitaptan önce yazdığı ya da yayımladığı Sivri Kulak Günceleri ile tanışmış ve yazımını da çok sevmiştim. (Umarım o seri de kitap olur.) Göldeki Ev kitabını da Wattpad üzerinden okumayı planlıyordum aslında ama ben vakit bulana kadar kitap basıldı, iyi de oldu!
Öncelikle çoğu kişinin aksine ben korku,
