Uzun uzun sustuk seninle. Susuyoruz. Ölüyoruz yavaş yavaş. Tükeniyoruz. Kalbin ritminin yavaşlamasına eşlik eden soluk nefesler gibi hisler. Alabildiğine geniş bir arazinin üzerinde yüzünü güneşe dönen ayçiçeği yada sararmış başaklar gibi salınıyor hatıraların zihnimde. Salındıkça sessizliğe gömüyorum kendimi. Susuyorum. Sen sustukça ben susuyorum.
Sayfa 200Kitabı okudu
Seni susturan hayatın gürültüsü beni de susturdu, aşkı da lal etti şimdi. Uzun uzun sustuk seninle. Susuyoruz. Ölüyoruz yavaş yavaş. Tükeniyoruz...
Sayfa 179 - DokuzKitabı okudu
Reklam
Uzun uzun sustuk seninle. Susuyoruz. Ölüyoruz yavaş yavaş. Tükeniyoruz. .. Sen sustukça ben susuyorum. Aşk susuyor...
Sayfa 200Kitabı okudu
Uzun uzun sustuk seninle. Susuyoruz. Ölüyoruz yavaş yavaş. Tükeniyoruz.
Tükeniyoruz yavaş yavaş...
~~ İnsan her günün sonunda kendini daha yorgun hissediyor, bir yaşam sonundaysa tükeniyorsun. ~~
Sayfa 149Kitabı okudu
Uzun uzun sustuk seninle.Susuyoruz.Ölüyoruz yavaş yavaş.Tükeniyoruz.Kalbin ritminin yavaşlamasına eşlik eden soluk nefesler gibi hisler.
Reklam
Böyle Böyle Tükeniyoruz
... İnsanlar ve toplumlar bize ait olanları bizden yavaş yavaş, alıştıra alıştıra, sinsice alır. Karşındakine önce "zamanını verir misin" derim, "hepi topu zamanım, alsın ne olacak ki" der. Ama o vermenin içinde "aman onu kızdırmayayım, beni reddetmesin" saklıdır. Sonra bilgisini, ardından kültürünü, geleceğini isterim. Böyle böyle onu soymaya başlarım. O da içinden, "alsın bilgimi ne çıkar bundan" diye diye bir bakar ki her şeyini almışım, onun alanını yavaş yavaş daraltmış ve onu yok etmişim.
Sayfa 75 - Doğan Kitap, Jean-Paul SartreKitabı okudu
iyi insanlar gökyüzünden intihar etti
Yavaş yavaş öldürüyoruz içimizdeki çocuğu. Onu öldürüp olgunlaştık diyoruz. Yanlış! Asıl olgunluk içimizi temiz tutarak o çocuğu gülümsetmek. Artık çabuk tükeniyoruz. Tahammül kalmamış evvela.
Sayfa 113 - Olimpos yayınlarıKitabı okudu
Biz yapamadıklarımıza bakmayalım, kendimize bakalım; her gün biraz daha eskiyor, biraz daha yıpranıyoruz. Yavaş yavaş tükeniyoruz.