Günaydın kahve, tünaydın ev, günaydın kahve, tünaydın ev, günaydın kahve, tünaydın ev! İşte benim hayatım!
Günaydınn...
Yüzüm bir gelecek atlası.
Başım önde dönüyorum bütün yürüyüşlerden...
Mavilik yitirdi hükmünü,
İpi kopmuş bir boncuğum senden sonra.
Bedeni olmayan bir zaman, odalarda.
Canım ne kadar acıyorsa,
Sözüm o kadar üşüyor...
Günaydınn
Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu,daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.
Karşıdaki bir an durdu. "Alo? Ben Hakan."
"Tünaydın Hakan. Nasılsın?"
"Fena değil. Senden ne haber?"
"Çok iyi," dedim. "İnsan kopyalamaya başlamışlar. "
"Sevindim." Neye sevindiyse? "Sana uğrayayım mı? "
"Yalnız, yağmur hafifler hafiflemez evden çıkmayı planlıyorum. Gidip kendimi kopyalatacağım. "
Hemen alınganlaşıverdi tabii. "Bana ihtiyacın varsa diye söylemiştim... "
"Elbette var. Sen olmazsan Kaos Teorisi'ni kim açıklar bana?"
"N sini? "
"Haydi gel."
"Şu sütümü bitireyim hemen geliyorum,
" dedi heyecanla sevgilim.
Bir an sonra da beni bekletme gerekçesini ağzından kaçırdığına pişman oldu. "Okuldan sonra çok iyi geliyor bir bardak süt."
"O sütü lavaboya dök ve gel," diyerek telefonu kapattım. ·
Günaydınnn:):)
Sabah sanki her şey bir an sonra başlayacakmış gibi erkenden yatağımdan fırladım.
