Ve fesleğenler filizleniyor işçilerin koltuk altlarında.
Onurla çekeriz kokusunu, burnumuzun direğine gül.
Tuz değil bu tende üreyen.
Başlar düşmemeli önüne bedenin.
İnanç saksısında bir direniş tohumu,
Sulanacak alın terimizle.
Ve bu münevver değil mi,
Üstümüzdeki çığı küreyen?
Mâni olamıyorum içimdeki muhalife.
Ustalığım budur benim.
İşim gücüm bu.
İşim gücüm, kavga.
Ve bir de bu yangında,
Bu gönül yarası,
Bu alın karası sevda..
~Tuncer Turgay