“Fakat bildiği bir şey vardı; kaçmak en kolay yoldu bu hayatta…”
Nedensiz olan her şey güzeldi...
Sayfa 167 - Akıl Fikir YayınlarıKitabı okudu
kıyılara doluşmuştu insanlar. herkeste bir beğenilme arzusu; herkesin götü güneşe komşu...
“Yaşanmışlığı olan her şeyin bir döküntüsü vardır; şehirlerin, evlerin, kalplerin...”
Kapatın bütün ışıkları, sokak lambalarını şehrin uykusu var!
Ana kucağı, büyük ve şatafatlı yalanlarımızla çığırdan çıkarttığımız dünyada bir insanın sığınabileceği en sakin, en güvenli limandı.
Kalp önemliydi, çünkü ana rahminde var olan ilk organ oydu; insanın en çok yaralandığı yerin de orası olduğu gibi...
Dokunmasını bilirseniz bir insanın kalbine, o insan size sırlarını anlatır, öpebilirseniz bir insanın kalbini, o insan size varlığını armağan eder...
Sayfa 140 - Akıl Fikir YayınlarıKitabı okudu
Sürekli nesillerin aptallaştığından bahsedip duruyoruz ancak bir kişi de demiyor ki bu nesilleri biz yetiştiriyoruz!
Yaşamak ve yaşamamak... Olmak ve olmamak kadar ince bir çizgi... Bu çizginin hem diğer tarafı, hem de bu tarafı... Hangi tarafta olursa olsun diğer tarafı özlüyor insan... Tuhaf... Korkunç! Lanet bir şey... Tıpku Nuh'un Gemisi gibi... O an ölüme bir kez daha büyük bir saygı duydum, en az yaşamak telaşına duyduğum kadar büyük bir saygı!
Sayfa 184
Bu bağlaçlar, evet canım bağlaçlar, öyle meret şeylerdir ki; kelimeleri ne kadar birbirine bağlayıp, cümleyi akıcı hale getirip tamamlıyorlarsa, insanları da bir o kadar birbirinden ayırıp, olmaza sürüklüyor, noksan bırakıyorlardı. İnsan ilişkilerinin sonuna bir bağlaç geliyorsa, o, işte o bağlaç aşağılık, uğursuz bir sokaktır. Karanlık, karanlığında ne olduğu bilinmeyen çıkmaz bir sokak. Karanlık sokakta başına ne geleceğini kestiremez insan, bir bağlaçtan sonra da ne söyleneceğini kestiremediği gibi.
Sayfa 8 - Akıl Fikir YayınlarıKitabı okudu
... dünya ne kadar da garip bir yerdi, dünya çok garip bir yerdi. Kimin gücü kime yetiyorsa ona, yani gücü yettiğine dünyayı dar ediyordu. Kimin gücü kime yetiyorsa...
Sayfa 16 - Akıl Fikir YayınlarıKitabı okudu
Unutulmuş bir şarkı ya da bitmek bilmeyen dünya işlerini tamamlayamamak gibi uyuz bir şeydi bunlar.
Sayfa 7 - Akıl Fikir YayınlarıKitabı okudu
-Hayvanları özellikle de kedileri sev! dedi.
Sayfa 279Kitabı okudu
Bugün de yıldız olduk elhamdülillah xd
- Yıldızları seviyor musun? Dedim.
Anlamsızca gözlerini gökyüzüne çevirip:
- Bilemedim! Hiç düşünmedim sevip sevmediğimi...
-Ben çok seviyorum biliyor musun? Hemen her gece yıldızlara isim takar onlarla konuşurum.
- Nasıl yani, yıldızlara isim mi takıyorsun?
-Evet, dedim, her gece hem de. Bak şu en parlak olan yıldızı görüyor musun?
Önce bana baktı sonra tekrar başını göğe çevirerek:
-Göremedim ki, hangisi?
Elimi kaldırıp, işaret parmağımla Mehlika'yı gösterdim:
Parmağımın ucuna bak! En çok parlayan, en büyük yıldız...
-Mehlika mı?
-Evet, Mehlika!
- Ne güzel bir isim, anlamı ne, ne demek ki Mehlika?
- Bilmiyorum ki...
