“Altını çizdiğim bir kitabı birine verirken çekinirim.
Sanki yaralarımı teslim ediyormuş gibi,
sanki "bak benim buralarım çok ağrıyor" der gibi.”
yıldım su borusu gibi dayanıklı olmaktan...
Sayfa 570Kitabı okuyor
Seni bırakmak
Gel dur önüme , sen benim sahiliğimsin !…Isırdığım
Bir kauçuk düşmanlığıdır !…
Yaşamımız baştan başa senin övgündür
Ey kutsal bencillik !… seni bırakmak niye ?…
“Birden hatırlıyorum sıcaktı
Tuttuğu tuttuğum her yerlerimiz
Boynumuz ağızlarımız ellerimiz
Yalanda karanlık odalarda
Eşit aralıklarla avunuyoruz
Yetiyor “
Gülüşüm, oturuşum, konuşuşum,
Belli efendim, besbelli
Yaşamaktan soğumuşum.
aşk işterim, aşk olsun isterim
yaşamanın sonu ölümün başlangıcı
kıyılarda yürürüm, sindiririm kıyıları
“Ama ben onların ölümlü, yanılgan insan,
Geçen ve bir daha geri gelmeyen bir rüzgâr olduklarını unuttum.”
Çünkü unutmak bana göreydi.
Çünkü ben de ölümlüydüm.
Sayfa 137Kitabı okuyor
Bir teşekkür de benden …
ama sonsuz olmayan şeyleri öğretmediniz
efendim
baskının zulmun kıyımın açlığın bir yerlere kıstırılıp kalmanın susturulmanın aşk mutluluğunun ve eski hesapların aritmetiğin bile
bunları bulmayı bana bıraktınız
size teşekkür ederim
"Bu dünyada en iyi ben yenilirim.
Dosta, düşmana, aşka…"
Eylül toparlandı gitti işte
Ekim filan da gider bu gidişle
Tarihe gömülen koca koca atlar
Tarihe gömülür o kadar
sevgim acıyor
Kimi sevsem
Kim beni sevse
Biz giz dolu bir şey yaşadık
Onlar da orada yaşadılar
Bir dağın çarpıklığını bir sevinç sanarak
çünkü sonu buysa
ölmek elbette gereksizdi