Bir topluluktan ortak ülküyü kaldırın, insanların hayvanlaştığını görürsünüz. Ortak düşünce olmayan toplulukta, herkes, yalnız kendi çıkar ve zevkini düşünür. Böyle bir toplulukta fedakârlık, saygı, nezaket kalmaz. Bencillik, kabalık, rüşvet, iltimas ve namussuzluğun türlüsü alır yürür. Maddîleşmiş bir insan vatan için ölür mü?
Ülküsüz topluluk yerinde sayan, ülkülü topluluk yürüyen bir yığındır.
Bu toprak için,
Bu bayrak için Ölelim.
Ne düşünelim, ne de bilelim!...
“,,,caydım intihardan çoktan,,,dışarıdan demire dayayıp seyrediyorum artık kendimi,,, delik deşik olmuş burma bedeni,,,tepesine kendimi bir türk bayrağı olarak asmak geçer içimden kimi vakit nedense,,,unuttum oğlumun kederini,,,”
Atatürk,...Hilafet ve milli egemenlik konusuna gelerek,şunları söylemiştir:"Unutmamalıdır ki ,milletin hakimiyetini bir şahısta yahut mahdut eşhasında elinde bulundurmakta fayda bekleyen cahil ve gafil insanlar vardır...
tek başına Avrupa'ya dalan ve yüzyıllarca tek başına bütün Avrupa milletlerine karşı Allah'ın adını savunan Asya Arslanları...
♡
Türk ülküsüne sarılmaya mecburuz.
...bizim silahımız, Türk ülküsüdür.
Dinî inancı da içine almış olan millî ülkü, insanları sürükleyen, güçlendiren ve asilleştiren bir duygu ve düşüncedir.
Bir ülkünün çevresinde toplanmak ve onun için ölümü göze alarak savaşmak ne güzel şeydir! İnsanlar ancak ülkü ile hayvanlardan ayrılabiliyorlar. Millî bir ülkü olmadıktan sonra, insanın hayvandan ne farkı kalır? Hayvan, ölümden ve ızdıraptan kaçar, kuvvetliden korkar. Ölümden korkmayan, ızdıraptan kaçmayan, kuvvetli ile savaşı göze alan yaratık, ancak ülkücü insandır.