Şükrü Erbaş
Şükrü Erbaş bana göre kendi başına günümüzün başyapıtlarındandır. Tüm kitaplarını zevkle okur, imkanlarım dahilinde olan tüm söyleşilerine katılırım. Bu kitabı bambaşkaydı.. Okuduğum her kitabından muhakkak bana hitap eden kısımlar olmuştur. Genelde deli gibi çizip okumayı severim kitaplarını. Bu kitabında ise dizeler sizi öyle bir yaralıyor ki altını çizmeye kalem kaldıramadığım yerleri oldu. Her dize bir yaralıdır zaten, biraz kırık, biraz ümit ve acı dolu. Eğer bunları hissedebiliyorsanız kitabı sanki kendi kalbinize bakıyormuş gibi okuduğunuzu fark ediyorsunuz. Benim için şu ana kadar en yaralandığım şiir kitabı buydu. Bazen sevmek istersiniz ya da seversiniz bilmiyorum. Bu olaya veya duruma bir isim veremedim henüz. Karşınıza çıkan tüm dizelerin aşkınıza yazıldığını hissedersiniz. İşte demek istediğim tamda buydu diye diye okursunuz. En etkilendiğim ve beni canımın güzel acısına götüren dizeleri de ' Beni sevmesen de olur/ Seni sevmeme izin ver yeter.' bu ikisiydi. Yaklaşık beş dakika sadece defalarca bu cümlede takılı kaldım. Çok tanıdık, çok yakın, çok çok...