Bugünkü Türkiye Türkçesinde tümceleri bağlamakta kullanılan ama, fakat, lakin, ve gibi Arapça, eğer, meğer, çünkü, ya, yahut, ki gibi Farsça kökenli sözcükler dile sonradan girmiş sözcükler olup Türkçenin bilinen en eski dönemleri incelendiğinde bunlarının hiçbirinin bulunmadığı, dile özgü baska bağlaçların kullanıldığı görülür.