Attilâ İlhan ile söyleşi: Çağdaşlık ile Batıcılık
Attila Bey, sizinle, Batı, Batıcılık, çağdaşlık kavramları, Türkiye yakın tarihinde bu kavramların dönüşümü, bugünkü durum, Batı’yı aşmak mı ya da onun kuyruğuna takılmak mı sorusu; bütün bunları içeren hem kavramsal, hem de tarihsel bir söyleşi yapalım istedik. Bunlar tartışılan, gündemdeki ciddi konular.
Benim gündemimde 40 senedir
Büyük şehirlerimizin ana caddelerinden geçerken, şaşırıyor, kendi kendimize soruyoruz? “Burası Türkiye mi” diye soruyoruz? Otellerimizin, iş yerlerimizin, mağazalarımızın, kahvehanelerimizin alınlarına asılı yabancı kelimelerle yüklü levhalar, hamam böcekleri gibi, sülükler, solucanlar gibi çirkin duruyorlar. Belediyelerimiz, yabancı isimlerle açılan iş yerlerine neden çalışma izni veriyorlar? Türkiye bir sömürge toprağı mı? İstanbul Üniversitesinin yapmış olduğu bir araştırmadan anlıyoruz ki, iş yerlerine yabancı isim koyanların % 71'i seçtikleri kelimelerin ne manaya geldiğini bilmiyor.
Fransa'da 1994 yılında 665 sayılı bir kanun çıkarıldı. Bu kanunun birinci maddesine göre Fransa'da üretilen mallara Fransızcadan başka isim verilemez. Ve bu malların reklâmları Fransızcadan başka dille yapılamaz.
Yine bu kanunun 9. maddesine göre, kamuya açık bir yerde, bir malın reklâmı Fransızcadan başka bir dille yapılamaz. Yapıldığı takdirde o mülk müsadere edilerek sahibinin elinden “bedeli verilmek kaydıyla” alınabilir. Bizim Meclisimizden böyle bir kanunun çıkması acaba çok mu zor? Milletvekillerimiz zahmete katlanarak böyle bir çalışmaya acaba neden girmiyorlar?
Sayfa 237Kitabı okudu
IRKÇILIK-TURANCILIK DAVASI DOLAYISIYLA
Bu kitap, 1944 yılında, İstanbul'da Bir Numaralı Sıkıyönetim Mahkemesi'nde görülen utanç yüklü bir davanın özeti gibidir.
Bazı vatansever kişiler, 1944 yılında suç işledikleri, suçlu oldukları için değil; Türk oldukları, Türkçülük idealine aşkla bağlandıkları için büyük zulümlerden, işkencelerden
Haklı ulus kalmaz
Böyle hir kaldirica evet diyecek olursak, dünyada savaşını haklı görmeyecegimiz birbteknukus, dini topluluk ya da sosyal oluşum kalmaz. Bütün din, dil ve ırktan insan toplulukları eline silah alır, karşısındakini öldürür.
Örnek mi? Dolu. Aborjinler, Kızılderililer, zenciler mesela.
Bugün, Güney Afrika'ya 1650'lerden itibaren gelip yerleşen Hollandalılara, defolup gidin topraklarımızdan kim diyebilir? Mandela dedi mi mesela? Eşit koşullarda yaşama hakkı istedi. Bir grup ırkçı, faşist dışında hiç kimse bu isteğe karșı çıkmadı.
Ya da şu anda bilmem nerede yaşamını sürdüren Zerdüştiler, mesela İran'ın kapısını çalıp, hemşerim burada sizden önce biz
vardık, siz çıkın biz geleceğiz deseler, sizce de tuhaf olmaz mı?
Veya İspanyadan sürülüp İstanbul'a gelip yerleşmiş Yahudiler, halihazırdaki İspanyol hükümetinin kapısına dayansa, 15. yüzyılda burada yaşıyorduk, evimiz barkımız buradaydı, malımızı mülkümüzü geri istiyoruz deseler garibimize gitmez mi?
Çok uzağa gitmeyelim, mesela 1923'te mübadelede, Yunanistandan Türkiye'ye göçen Müslüman asıllı vatandaşlar, beni
o zaman kolumdan tutup atmıştınız, geri döndüm, burası benim vatanım dese acaba ne cevap alır? Ya da tersi olsa, yüz yıldır
Yunanistan'da yaşayan Rumlar geri dönmeye kalksa, acaba ne olur?
Aklıma o kadar çok örnek geliyor ki devam etmemem lazım.
Sayfa 351Kitabı okudu
