Ne var ki Türkiye Cumhuriyeti'nin kurumsal yapılanmasına, ideolojik araçlarının işleyişine ve devlet erkanının söylem ve pratiklerine sinen, onları başat olarak belirleyen asıl strateji, Kürtlerin 'kategorik olarak inkarı ve asimilasyon stratejisi olmuştur. Özellikle 12 Eylül 1980 darbesi sonrası, devletin bütün ideolojik araçları Kürtlerin varlığının inkarı ve onların aslen Türk olduğuna dair bir kurguyu yaymak ve üretmek üzere eşgüdüm içinde çalışmışlardır. Üniversiteler de dahil olmak üzere devletin kontrolündeki bütün kurum ve aktörler bu kurgunun üretimi ve yerleştirilmesi için seferber edilirken anaakım sermaye medyası, Kürtlerin kategorik reddine dayalı bu stratejiyi bütünüyle benimseyerek asimilasyoncu mantığın topluma nüfuz etmesine doğrudan katkı koymuştur. Bu bakımdan, Türkiye'de devletin ve onun milliyetçi ideolojisinin Kürt algısını tariflerken esas odaklanılması gereken, birkaç devlet adamının belirli dönemlerde "Kürtler" hakkında sarf ettikleri açık ırkçı ifadeler değil, inkar ve asimitasyana dayalı bu tarihsel olarak yerleşmiş ve örgütlenmiş ideolojik yapılanmadır.
Sayfa 54Kitabı okudu
bir gazeteci alsın yarın köşesinde yazsın, kimse anlamaz, öylesine güncel(!)
Türkiye her şeysiyle dökülüyor. Bir çapaçulluk, bir perişanlık... Yok mudur kurtaracak, dedirten hal. Böylesine dökülen bir memleket nasıl oluyor da daha ayakta durabiliyor? Onu hala ayakta tutan güç nedir? Ormanları bitmiş, doğası ölmüş bir memleket. Kültürü yaratıcılığını yitirdi yitirecek. Gelenekleri, sağlam görenekleri yozlaşıyor. Herkes bir umutsuzluk içinde. Umudunu ve sevgisini yitirmiş. Çıkar yolu bulanlar bile bir vurdumduymazlığa vurmuşlar kendilerini. Üniversitesi adam almıyor. Bu adam almayan üniversiteler sanki ahım şahım mı? Dünya bilimine neyi katmış ki... Bilimsel bir çalışma yapabiliyor mu? Profesörlerin çoğunluğu demeyelim de, büyük bir kısmı beş on kuruş kazanmak için vakitlerini tüccarların kurdukları özel okullarda geçiriyorlar. Derme çatma özel okullar. Gecekondu üniversiteleri. Gecekondu okulları. Eğitim başını almış gidiyor. Her yer pür karanlık. Politikacısı eyyamcı. İler tutar yanları yok. Türkiye'de oturan burjuvalar bu koskoca memleketi perperişan etmişler.
Sayfa 65 - 1967'de yazılmış bu yazı..Kitabı okudu
