Attila Ilhan - Başka Adam
Yerinden kaldırmasalar
Tedirgin etmeseler
Armonikle ezbere polkalar çalan
Alsace'li kör kadını
Türkülerin başladığı bittiği yerdeki kız
Raspail bulvarı'ndan
Yine gelip yine geçen her akşam
Yalnız
Dicle türküsünün sesi nehrin sele dönüştüğü bahar aylarında daha da gürdür. Dasece bahar aylarında değil, öfkeli duygular, hınç ve şiddet ön plana çıkınca, türkünün sesi o zaman da gürleşir. Ses, gücünü doğanın uyanışından ve duyguların başkaldırısından alır..
Sayfa 132Kitabı okudu
“Davud Peygamberin sesi çok güzelmiş. Çalgıya sesini ilk uyduran insan Davudmuş. Davud demir döverken dalıp gidermiş. Dalıp gidince de o güzel sesiyle başlarmış türküye. Türkü söylerken de, kendiliğinden, demir dövdüğü çekiçin sesi kendi sesine uyar, çekicin sesi türkünün makamında çıkarmış. Bu çok güzel bir uyum olurmuş. Çölde ne kadar insan varsa Davudun demir dövdüğü yere birikirler onu dinlerlermiş. İnsanoğlunun ilk çalgısı çekiçle örsmüş. İşte ol sebeptendir ki demircilerin piri Davud Peygamberdir. Karısı ellerinin büyüsünü bozunca Davudun, Davud ne yapmış, o da şu kıskacı bulmuş. Ellerinin büyüsü bozulduğunda Davudun dükkanında bir köpek, ön ayaklarını birbirinin üstüne atmış uyuyormuş. Davud bakmış köpeğin ayaklarına, tam kıskaç gibi, hemen iki uzun demir parçası dövüp ortalarından birleştirmiş, demiri onunla tutup ocağa sürmüş. Davudun güzel karısı gelmiş demirci dükkanına ki ne görsün, Davud artık demiri elleriyle tutmuyor.
Davud uyuklayan köpeği göstermiş:
‘Bak,’ demiş, ‘ayaklarını görüyor musun, çaprazlama, biri birinin üstüne atılmış, işte bana bu hüneri bu köpek gösterdi.”
Sayfa 155 - Yapı Kredi Yayınları, 9.baskı, 2018.Kitabı okudu
Raymalı-aga kendi zamanında çok tanınmış bir cırav (yırcı), bir ozan idi. Daha küçük yaşta ün kazanmıştı. Tanrı vergisi bir yetenek ve kişiliğinin üç güzel özelliği sayesinde bozkırın en ünlü yırcısı, âşık ozanı olmuştu: Güftesini kendi yazar, bestesini kendi yapar ve güzel sesiyle bunları hem çalar, hem söylerdi. Dinleyenler ona hayran
Sayfa 334 - Ötüken
Göresin ki destan edesin
Söyleyesin dillerden dillere
Bir türkünün dizelerinde
Bir kavalın ezgilerinde
Sayfa 12 - EbupKitabı okudu
