Bernhard okumak, bana göre Munch’un varoluşsal sıkıntı ve ızdıraplarını en iyi anlattığı eseri, sanat tarihinde orijinal adı “Boğuntu”#thescream olan “Çığlık” tablosuna bakmak gibi.
Sarı, turuncu, kırmızıya bürünmüş gökyüzünün altında, köprünün ortasında durmuş, hem kadına hem erkeğe benzeyen bir insan figürü.
İki elini kafatası şeklinde betimlenmiş başının iki yanına kaldırmış. Gözleri faltaşı gibi açılmış, kan donduran bir çığlık patlatıyor. Arkadaki iki kişinin sakinliği, uzakta görünen gemi normallik işareti taşısa da diğer her şeyde bir korku havası hakim.
Ve resmin sol üst köşesine kurşun kalemle yazılmış bir ibare.
“Sadece bir deli tarafından çizilebilir.”
Ungenach tam da bu yüzden Munch’ün tablosu gibi geliyor bana, insan doğasının akıp giden hayatın içindeki hali gibi.
Biraz tutarsız, biraz buyurgan, biraz özenli, biraz unutkan.
Hayat çarklarına takılmış çoğu bireyin ortak sorunsalı gibi dili tavırlı.
Ama öyle nüktedan öyle ironik ki bu tavır… Güldürürken düşündürmekte asla hedef ıskalamıyor.
Dillendirilmesi gereken acı gerçekleri okurun yüzüne öylesine sakin ama öyle satirik bir dille çarpıyor ki sendelememek imkansız.
Yükte hafif pahada ağır bir metin.
Düşünsel okumalar yapmayı, metinde alt metinle buluşmayı sevenler için biçilmiş kaftan. Kalbimizin, zihnimizin pasını alacak olan bu şahane okumayı kaçırmayın! 
Ungenach
Yanlış pınarlardan yanlış sular mı
İçiyorum
Böyle her akşam, her akşam
Kırılan kanatlarından göğün
Dökülürken zaman
Turuncu kederler içinde
Dünyayı siliyorum yudum yudum
Gücenik bir günün aynasından
İçmiyorum ki...
Adı unutmak olan bir beyaz boşlukta
Buluttan bir düşte lacivert bir susuşta
Eriyor perde perde gerçeğin görüntüsü.
Diplerde çözülen bir batık gemi gibi
Vuruyor gecemin başıboş sularına
Hayatın yüreğime yığılan yükü
Bedenim buğular içinde uçuk
İçmiyorum ki...
Ağırlıklarımdan kurtuluyorum.
Sayfa 141Kitabı okudu
Zaman... Geçerek
Yanlış pınarlardan yanlış sular mı
İ ç i y o r u m
Böyle her akşam,her akşam
Kırılan kanatlarından göğün
Dökülürken zaman
Turuncu kederler içinde
Dünyayı siliyorum yudum yudum
Gücenik bir günün aynasından
İçmiyorum ki…
Adı unutmak olan bir beyaz boşlukta
Buluttan bir düşte lacivert bir susuşta
Eriyor perde perde gerçeğin görüntüsü.
Diplerde çözülen bir batık gemi gibi
Vuruyor gecemin başıboş sularına
Hayatın yüreğime yıkılan yükü
Bedenim buğular içinde uçuk
İ ç m i y o r u m ki…
Ağrılıklarımdan kurtuluyorum
Diyen bir akşamcının titreyen
Parmaklarından dudaklarından geçerek kirpik uçlarından…
Yanlış pınarlardan yanlış sular mı
İçiyorum
Böyle her akşam, her akşam
Kırılan kanatlarından göğün
Dökülürken zaman
Turuncu kederler içinde
Dünyayı siliyorum yudum yudum
Gücenik bir günün aynasından
İçmiyorum ki...
Adı unutmak olan bir beyaz boşlukta
Buluttan bir düşte lacivert bir susuşta
Eriyor perde perde gerçeğin görüntüsü.
Diplerde çözülen bir batık gemi gibi
Vuruyor gecemin başıboş sularına
Hayatın yüreğime yığılan yükü
Bedenim buğular içinde uçuk
İçmiyorum ki...
Ağırlıklarımdan kurtuluyorum.
Sayfa 141
Yanlış pınarlardan yanlış sular mı
İçiyorum
Böyle her akşam, her akşam
Kırılan kanatlarından göğün
Dökülürken zaman
Turuncu kederler içinde
Dünyayı siliyorum yudum yudum
Gücenik bir günün aynasından
İçmiyorum ki...
Adı unutmak olan bir beyaz boşlukta
Buluttan bir düşte lacivert bir susuşta
Eriyor perde perde gerçeğin görüntüsü.
Diplerde çözülen bir batık gemi gibi
Vuruyor gecemin başıboş sularına
Hayatın yüreğime yığılan yükü
Bedenim buğular içinde uçuk
İçmiyorum ki...
Ağırlıklarımdan kurtuluyorum.
Diyen bir akşamcının titreyen
Parmaklarından dudaklarından
geçerek kirpik uçlarından...
Sayfa 141 - Kırmızı Kedi Yayınevi