- Birden bire oldu: bağışlarsınız: tutamadım kendimi.
Sayfa 43 - Edebiyat Dergisi Yayınları
Çok üzücü :c Şiirin tamamını okumanızı tavsiye ediyorum
Adı Güher'di*
Kim olduğum önemli değil,
İçinizden biriyim.
Sizlere Güher’in,
Solan bir menekşenin hikayesini anlatacağım…
Parmakları ince inceydi Güher’in,
Sayfa 81
"Yol boyunca gözpınarlarımda birikmiş olan yaşlar birden boşandı. Bir çocuk ölüsü önünde, daha soğumamış, soğumasını yavaş yavaş avuçlarımda duyduğum bir çocuk ölüsü önünde tutamadım kendimi."
Kendimi tutamadım. Ağlamaya başladım. Hiç tanımadığım babam ve herkesi acı içinde bırakan umutsuz macerası için. Ama en çok kendim için ağladım, hayatımı darmadağın ettiğim için, çoktan kaybettiklerim ve daha kaybedeceklerim olduğundan korktuğum için.
Sayfa 218 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Gönlümü avutamadım,
Seni söküp atamadım,
Ben bahtımı tutamadım,
Yar,seni unutamadım.
Bahtın lutfuna ermişim.
Gönlümü sana vermişim.
Meğer ne çok severmişim,
Yar,seni unutamadım.
Gönül bir acayip deli,
Yarin azadolmaz kulu.
Bilemedin neylemeli?
Yar seni unutamadım.
Kalksam gönlümü azada
Eski günler gelir yada;
Bu nisyan dolu dünyada
Yar,seni unutamadım.
Kendimi aldırdım gama,
Yerleştin kaldın kafama;
Unutmak istedim ama
Yar,seni unutamadım.
Sayfa 48Kitabı okudu
"Dur da önce bir nefes alayım." Remy viskisini yudumlarken kadehindeki buzlar şıngırdadı. "Neden bana
aldığın kıyafetleri göstermiyorsun?" diye gülümsedi ona.
Zandra sırıtarak, "Senin aldığın kıyafetleri mi demek
istiyorsun?" diye hatırlattı çünkü Zandra kendi alışveri
şini kendi yapmak için her türlü imkâna
Sayfa 311
Kalanlar için hayat aşkla devam edecek.Göçüp gidenlerin yanına varana dek.
Geçtiğimiz kırk gün,sorana sormayana seni anlattım.Dilimde gül bitti adını andıkça ; kelimeler ağzımdan kuş olup uçtu ,sustuğumda kanat çırptılar ağzımın içinde,tutamadım; ilk aralıktan uçtular,seni anlattılar.Bunun karşılığında,geçtiğimiz kırk gün, her gün bana aynı yalanı söylediler.Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar,her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner,biri bekler.O tek mum ebediyen yanar, acını o tek mum tutar.Ben buna inandım.Hayalimde otuz dokuz mum söndürdüm her gece üfleyerek, içimdeki cılız nefeslerle.Göğsümdeki sızı hafifler,kalbim tekrar
toplanır,ciğerime derin bir nefes girer diye kırk gün bekledim.Geçtiğimiz kırk gün, bugünü bekledim. Sabah uyandim, kendimi yokladım.Öğlen tekrar baktım.Kırkıncı ikindiyi beklerken kirkikindi yağmurları boşaldı gözlerimden.Gecesini bekledim ve de gece yarısını.Hiçbir şey olmadı.Yalanınız batsın dedim.İçimde tek bir mum kalacaktı hani; peki ne, bu yürekteki bin dönümlük orman yangını ?
=D
"Sen acılı bir Meksika yemeği kadar çekiciydin, ben de kendimi tutamadım."
Sayfa 66 - Ayrıntı Yayınları 13. Baskı 2015Kitabı okudu
Teoman heyecanlanır gibi oldu.''Şarkı da mı söylüyorsun reis?''
Ömer cevapladı.''Evet.Yarın söyleyecek hem de.Çok güzel bir sesi var ablamın.''
Yüzümü ekşittim ve Ömer'e bakıp ellerimle onu sarstım.Gözlerini bana çevirirken mahcup bir halde başını öne eğip mırıldandı.''Özür dilerim,söylememeliydim.''Teoman'a baktı yeniden.''Unutur musun söylediklerimi?Ablam pek hoşlanmaz da bu şeylerden.''
Gülümsedim ve bunu saklamak için başımı diğer yöne çevirdim ve çevirdiğim yönde Seyit Ali'nin gözleriyle temas ettim.Öylece bana bakıyordu.
Teoman kollarını göğsünde birleştirdi ve omzunu silkerek güldü.''Duymamış gibi yaparım,ufaklık.''Sonra bana baktı.''Nerede söylüyorsun?Bir ara uğrarız.Bayağı süprizlerle dolu birine benziyorsun,merak ettim.''
Seyit Ali yeniden homurdandı ve sesi keyifsizdi.''Bu seni ilgilendirmiyor.Şu gevşekliğini bir bırak artık.''
Ömer kıkırdadı.''Lastik gibi.'' :D
Kendimi tutamadım ve ben de kıkırdadım.Başımı öne eğerken Cihangir'in de güldüğünü gördüm.
Seyit Ali tepki vermezken bu konudan memnun olmayan tek kişi haliyle Teoman'dı.Cihangir ellerini uzattı ve Ömer'in saçlarını karıştırarak gülmeye devam etti.''Helal olsun,iyi dedin kral.'' :D
Sayfa 116Kitabı okudu
UNUTAMADIM
Gönlümü avutamadım,
Seni söküp atamadım,
Ben bahtımı tutamadım,
Yâr,seni unutamadım.
Bahtın lûftuna ermişim.
Gönlümü sana vermişim.
Meğer ne çok severmişim,
Yâr,seni unutamadım.
Gönül bir acayip deli,
Yârin azâdolmaz kulu.
Bilemedim neylemeli?
Yâr,seni unutamadım.
Kalksam gönlümü azâda
Eski günler gelir yâda;
Bu nisyan dolu dünyada
Yâr,seni unutamadım.
Kendimi aldırdım gama,
Yerleştin kaldın kafama;
Unutmak istedim ama
Yâr,seni unutamadım.
Sayfa 48Kitabı okudu
Artık tutamadım kendimi. Güneşin vakti tamamdı, ayın vakti tamam, dünyanın vakti tamam.
"Asıl şeyh sensin" diyerek ayaklarına kapandım. "Asıl Tanrı dostu sensin. Ne olur beni müritliğine kabul et."
Laf aramızda, sana yazmaya başladığımdan beri üç kez kalemi bırakıp, atımı eyerletip ona gitmeye niyetlendim. Oysa daha bu sabah oraya gitmeyeceğime yemin etmiştim, ama durmadan pencereden güneşin ne kadar yükseldiğine bakıyorum. - Kendimi tutamadım, ona gitmek zorundaydım.
Sayfa 16Kitabı okuyor
