Tutkun Seyyah
"Nasıl da acımasız geçiyor zaman, değil mi? Kendi kendine mi geçiyor; fark edilmeden, ölçülüp biçilmeden?
Bütün düşüşlerim bir anda olmadı, efendim. Başladı ve zamanla devamı geldi.
Geçmiş yüzyılları anlatan romanların kadın kahramanlarından biriyle konuşuyor gibi hissediyordum.
Bana işlerin yolunda gitmediğini, daha fazla beklememin anlamlı olmadığını söyledi. Hayal kırıklığına uğradığımı söyleyemem. Zaten hayattan umudumu kesmiştim. Belki bir illüzyondu bu, ben de kanmıştım. Ama burada beni tutan bir şeyler olduğunu hissediyorum. Zaten fazla zamanım olmadığını, sonumun yaklaştığını da biliyorum.
"Farklı bir dünyada, iyi birisi olabilirdim belki ya da başka bir zaman diliminde. Eskiler anlatılırken hep o dünyada hayal ettim kendimi çünkü. Ruhumu o dünyanın renklerine boyadım. Bu eski ülkenin bu yaşlı parkında otururken, ait olduğum zamanın ve yerin kıyısına gelmiş gibiyim.
Akıllı gezginlerin bir özelliği vardır, gördüğü küçük şeylerde bütünü bulabilirler. Bu duygu büyük heyecan verir.