Yalnızlık
"İnsanın kendi kanından canından varlıklarla doldurulmuş yalnızlığı en büyük tutsaklık.."
Sayfa 194Kitabı okudu
Cıvıl cıvıl gevezelik eden kalabalık kentin üzerine inen alev gibi akşamları dönüşerek son bulan o uzun tutsaklık saatleri bunlar...
Sayfa 125Kitabı okudu
İnsan, maddi, düşünsel ve toplumsal yaşam araçlarından yoksun kalırsa, zorluklar içinde yaşamdan umutsuzluğa düşer; gözlerini geleceğe çevirmeksizin yaşar. İnceleme ve araştırma için zaman bulamaz. Kendisinde düşünme yaşamı durur. Yaşam onun için bir tutsaklık olur. İradesinden bile vazgeçmek zorunda kalabilir. Anlaşılıyor ki, insanın maddi servet edinmesi gerekir. İnsanın servet edinebilmesi için çalışması zorunludur. Fakat insan, yalnız özgürlük aracı olarak servete sahip olmalıdır. Yoksa servete tutsak olmak için değil...
Sayfa 267 - Uygarlık Bilgileri
Sevgi varken nefret niye.
Barış varken savaş niye.
Kardeşlik varken didişmek niye.
Dostluk varken düşmanlık niye.
Hoşgörü varken bağnazlık niye.
Özgürlük varken tutsaklık niye.
Adalet varken, haksızlık niye.
Sen fena halde aşka benziyorsun, bana yazdırdıkların kadar güzelsin ve dünyadaki en güzel coğrafya senin yanın. Şimdi bana haritadan bir yer seç deseler, ben yine senin yanını seçerim. Belki de bu bir seçim değil tutsaklık. Sende kaybettiğim ruhumun beni çağırması gibi bir şey.
"Bu, sanki Seslerin beni nasıl tükettiğini anlamam için düzenlenmiş haftalarca süren bir tutsaklık seansıydı."
Sayfa 265Kitabı okudu
Tutsaklık insana bir şeyler yapar. Ne kadar aşağılık bir hayvan olabileceğinizi gösterir. Hayatta kalmak ve bir gün öncesine göre daha az acı çekmek için nasıl da her şeyi yapabileceğinizi gösterir.
İnkâr tutsaklık, inanç özgürlüktür.
Sayfa 9Kitabı okudu
Yenileşme dediğin, kendimizi aldatmak için uydurulmuş bir şeydir. Hayat anlamsız bir nesnedir. Tutsaklık olmadan yenileşme olmaz. Doyumsuzluk olmasa, insanlık yerinde sayar. Yaşayışımız çalışmalarımızı kolaylaştırmak isterken, işleri çoğaltarak daha da zorlaştırıyoruz. Makineler ve fabrikalar daha fazla makine üretmek içindir; bu ise aptallıktan başka bir şey değildir. Gün geçtikçe amele sayısı artıyor, oysa sadece gerekli olan buğday üreticisi köylüdür. Çalışarak doğadan kazanılması gereken tek şey buğdaydır. İnsanların ihtiyacı ne kadar az olursa, o derece daha fazla mutlu olur; istekler artığı oranda da özgürlük azalır.
Sayfa 49Kitabı okudu
