Kelime ve yalnızlık hayatın tadı tuzu
Kucaklamak isterdi ölümü ve sonsuzu.
"Şimdi piyanoya oturur, kelimelerle ifade etmekte güçlük çektiğim bütün duygularımı, acılarımı tuşlara dökerdim. Bazan şiddetli, bazan yavaş basardım onlara. Kim bilir ne ince ayrıntıları vardır o dokunuşların? Kelimeleri, daha önce, öyle kötü yerlerde kullanmış oluyoruz ki, kirletir diye korkuyoruz duygularımıza dokunursa. Seslerin başka türlü bir dokunulmazlığı var."
Öylesine söylenmiş sözlerin altında gizli anlamlar arar,kimsenin onunla ilgilenmediği bir sırada kendisiyle alay edildiği endişesine kapılarak azap çekerdi. Bir söz yüzünden gecelerce uyuyamaz, huzursuzluk içinde kıvranırdı.
Sayfa 374Kitabı okuyor
"Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok."
Sayfa 425
Söyle, istemiyorsan hemen gideyim buradan. Her şeyin istediğin gibi olmasını istiyorum.
Sayfa 371Kitabı okuyor
Belki kitaplar da bu kadar bağlanmamı istemiyorlar kendilerine. Kitaplar da onlara karşı gösterdiğim aşırı ciddiyetimle alay ediyordur. Biliyorum,kitaplar da beni adamdan saymıyorlar.
Sayfa 371Kitabı okuyor
Onları öfkeme lâyık bulmuyorum. Öfkem bana ait bir şey. Yakın hissetmediğim birine nasıl gösteririm onu.
Sayfa 371Kitabı okuyor
bütün erkolar:
Bir önceki unutulmaz aşkının elemini bir sonraki kızın kollarında unuttu
Sayfa 248 - iletişimKitabı okuyacak
bir minicik kız çocuğu bak duruyor orada
Beni de bir yere sıkıştırıverseydi şarkıların içinde.
Sayfa 245 - iletişimKitabı okuyacak
İçimin yeni heyecanlar için dolduğunu hissetmiyorum. Fakat, bilmeden yeni yaşantılara hazırlıyorum kendimi.
Biliyorum, kitaplar da beni adamdan saymıyorlar. Fahişelerin, onlara barlarda para yediren tüccarları küçümsemesi gibi hor görüyorlar beni.
Sayfa 371Kitabı okuyor
"Öyleyse, ben de hayatımın sonuna kadar aynı yerde kımıldamadan oturacağım," dedi. "Herkes istediği kadar koşsun. Beni anlayacak insan, oturduğum yerde de beni bulur.”
Bana kitap kurdu, boş hayaller kumkuması, hayatın cılız gölgesi gibi sıfatlar yakıştırılabilir. Şövalye romanları okuya okuya kendini şövalye sanan Don Kişot’a benzetebilirsiniz beni. Yalnız onunla bir fark var aramda: ben kendimi Don Kişot sanıyorum.
Sayfa 370Kitabı okuyor
Canım insan, sana çoktandır yazmak istiyorum.
Sonuna kadar dayanacaksın. Sen bile şaşıracaksın nerelere vardığına.