'Önce Kelime vardı.' diye başlıyor Yohanna'ya göre incil. Kelimeden önce de Yalnızlık vardı. Ve Kelimeden sonrada var olmaya devam etti Yalnızlık.. Kelimenin bittiği yerde başladı; Kelime söylemeden önce başladı. Kelimeler Yalnızlığı unutturdu ve Yalnızlık, Kelimeyle birlikte yaşadı insanın içinde. Kelimeler, Yalnızlığı anlattı ve Yalnızlığın içinde eriyip kayboldu. Yalnız Kelimeler acıyı dindirdi ve Kelimeler insanın aklına geldikçe, Yalnızlık büyüdü, dayanılmaz oldu.