İşe yaramaz şiirlerimin ezgisel özü,
Gerçekten yarattığım bir şeyde tek seni bulabilsem,
Ve şu karşımdaki Tütüncü Dükkânı önünde hep öyle kalmasam,
Ayağı halıya ya da çingenelerin çaldıkları
Beş para etmez bir paspasa takılan bir sarhoş gibi
Canlı olduğumun bilincinde takılıp durmasam.
Sayfa 62 - Kolektif-Cevat Çapan çevirisi- Adolfo Serra resimlemesi- 2. Baskı
Âlvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı
Napoleon’un kahramanlıklarından
daha fazla düş gördüm.
İsa’dan daha fazla insana
bağrımı açtım muhtemelen.
Kant gibi nicelerinin yazmadığı
felsefeleri düşündüm gizlice.
Ben- ve hep öyle kalacağım
çatı katı insanıyım,
Yine de evim orası değil.
Ben her zaman bunun için
doğmamış biri olacağım,
Ben her zaman, sadece,
kimi meziyetleri olan biri olacağım,
Ben her zaman, kapısız bir duvarın dibindeki
kapının açılmasını bekleyen biri olacağım,
Sonsuzluk şarkısını söyleyen biri bir kümeste,
Kör bir kuyunun dibinde
Tanrı’nın sesini işiten biri.
Sayfa 84 - Kırmızı KediKitabı okudu
