Bir hiçim ben,
Bir hiç kalacağım hep.
İsteyemem bir şey olmayı.
Ama saklıdır bende dünyanın bütün düşleri, sorarsanız eğer şahsıma
Odamın pencereleri,
Kim olduğu bilinmeyen milyonlarca insandan biri olan
işte benim odamın pencereleri
(Ne bilinebilirdi ki başka kim olduğum bilinseydi?)
Bir yolun gizemine bakar,
İnsanların sürekli gelip geçtiği ve
düşüncelerin asla giremediği.
Gerçek, imkânsızca gerçek bir yol,
bariz, tanınmayacak denli bariz,
Taşların ve varlıkların altında kalmış şeylerin gizemiyle,
Duvarlara küf, insanlara ak saçlar serpiştiren ölümle,
Her şeyin yüklendiği arabayı hiçbir şeyin yolunda süren yazgıyla birlikte.
Napoleon' un kahramanlıklarından
daha fazla düş gördüm.
İsa' dan daha fazla insana
bağrımı açtım muhtemelen.
Kant gibi nicelerinin yazmadığı
felsefeleri düşündüm gizlice.
Ben -ve hep öyle kalacağım
çatı katı insanıyım,
Yine de evim orası değil.
Ben her zaman bunun için
doğmamış biri olacağım,
Ben her zaman, sadece,
kimi meziyetleri olan biri olacağım,
Ben her zaman, kapısız bir duvarın dibindeki
kapının açılmasını bekleyen biri olacağım,
Sonsuzluk şarkısını söyleyen biri bir kümeste,
Kör bir kuyunun dibinde
Tanrı'nın sesini işiten biri.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı
Bir şey diğerinin karşısında daima,
Bir şey bir diğeri kadar gereksiz daima,
İmkansız gerçek kadar aptalca daima,
Dipteki gizem yüzeydeki gizemin
uykusu kadar kesin daima,
Hep bu ya da hep başka şey,
ya da ne biri ne diğeri.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı
Çikolata ye, küçüğüm,
Çikolata ye!
De ki kendi kendine, her metafizik çikolatadır.
Hiçbir din bir şekerci dükkanından daha
fazlasını öğretemez, de kendi kendine.
-Alvaro de Campos, Tütüncü Dükkanı
Şimdi, yaşım henüz gençken, Güney Adaları’nı hayal edebilirim; ya da ulaşılmaz Hindistan’ları; yarın, aynı Tanrılar öylesine bir tütüncü dükkânı almayı ya da civardaki kutu gibi bir evde emekliliğin tadını çıkarmayı hayal ettirebilir bana. Tek tek bütün hayallerimiz hep aynı hayaldir, çünkü hepsi sadece hayaldir. Tanrılar hayallerimi değiştirsin; ama hayal kurma yeteneğime el sürmesin.
Yıldızlara yürekten bağlı köleler,
Yataklarımızdan çıkmadan fethettik biz dünyayı;
Uyanıyoruz ve donuklaşıyor dünya,
Kalkıyoruz, yabancılaşıyor,
Sokağa çıkıyoruz, işte bütün dünya,
güneş sistemi, Samanyolu ve Sonsuzluk.