İnsan bilinci ne tuhaftı! Sahibinden bile sakladıklarıyla, sahibine bitmek tükenmek bilmeyen oyunlar oynuyordu.
İnsanın,ruhunu en iyi yansıtan şey,
Sesiydi.Sözler yalan söyleyebilirdi,
ama ses asla !
Ne zaman içime biraz fazla baksam yükseklik korkum depreşir.
Gelecek de geçmiş kadar güçsüzleştiğinde, umutsuzluk başlıyordu.
İnsan, kendine tuttuğu aynayla yolunu bulur.
Oyunlar ne zaman acı verir? Kelimeler, ne zaman insanın ağzına büyük gelir? Hayaller ne zaman ufalanır? Oyunlar ne zaman hüzünleri artık saklamaz olur? Yollar ne zaman tükenir? Erkekler, yalnızca yaşlanırlar, oysa neden kadınların teni, giysiler gibi eskir? Seks ne zaman satılmaz? Cevabı, kendisine büyük gelen sorular nerede değiştirilir? Belki de en mühim sual en sade olandır her zaman: İnsan nerede yenilir ?
Sayfa 220Kitabı okudu