Dişine göre av seç, ava göre diş edinemezsin!
...Biliyorum bütün sözler yavan, bütün sözcüklerin içi boşaltılmış, bütün anlamlar kullanılmış, bütün anlar uçucu; kelimeye dökülen her duygu, kendiliğinden soğuk bir klişe oluveriyor; hiç bir sözcük duygularıma da yüreğime de yetmiyor.
Beni kendi kelimelerinle gör diye. Seni aşk uğruna kaçırdım. Aşk uğruna. Hepsi bu işte...
"Çirkin" demenin bile yetersiz kaldığı, bütün tanımların dışına taşan, bütün kategorileri alt üst eden bambaşka bir umutsuzluk noktasıydı bu yüzün vardığı yer.
Ne zaman içime biraz fazla baksam, yükseklik korkum depreşir.
Kalbini esirgeyen insanlar, kızağa çektikleri kalplerinin, tatilden ne zaman döneceğini kendileri de bilemezler.
Yol değil, yolculuktur önemli olan. Nasıl yolculuk ettiğindir, nerede durduğun, nerede mola verdiğin, ne zaman yoluna devam ettiğin, hangi sapakları kullandığın, hangi dönemeçleri aldığın, ne zaman yavaşlayıp ne zaman hızlandığındır. Kiminle yolculuk ettiğin de önemlidir elbet, yoluna çıkanlara ne yaptığındır, kimleri yoldan çıkardığındır, yolunu kesenlere biçtiğin kaderdir.
Anlatabildiklerimle değil, anlatamadıklarımla karşında durmak için kaçırdım seni, çaresizliğimi görmen için kaçırdım; yalnızlığımı anlaman için; Beni yüreğinle anla, gözlerinle dinle diye.
Unutma bir büyük yazarın dediği gibi, en iyi intikam şekli, kayıtsızlıktır
Gerçeklik dedikleri budur zaten: Bir büyük yalanın bütün doğruları örtmesi!