Hindistan’da uçan daire şeklindeki gemilerden yeryüzüne oklar atan tanrılardan bahseden, yaklaşık üç bin yıl önce yazılmış bir destan vardır. Tanrıların gürültü çıkaran oklarının düştüğü yerde hiçbir canlı sağ kalmaz. Yakınlarında bulunan insan veya hayvanlardan eğer canlı kalan olursa, bunların ise derileri dökülür, yavaşça ve acı çekerek ölürler. Sanki bu oklar nükleer füzelermiş gibi anlatılır. Bu destanın adı “Mahabharata” yani “Büyük Savaş”tır.
Sayfa 73 - WizartKitabı okudu
"İçime attığım her şeyi birer uçan balonun içinde gökyüzüne bıraktım."
Kendisine saygısı olan hiçbiri bilimkurgu yazarı hikayesine bir uçan daire katmaz.
Sayfa 207Kitabı okudu
İkiydik
Yarıya parçalandık
Birimiz hasret çekti
Birimiz payını alıp gitti
Oturduğumuz ev kiraya düştü
Tam kaç yıl oldu
Aramıza birkaç yüz kilometrelik alan
Uçmak
Kuş oluben uçmak gerek
Ovalara göçmek gerek
Bir doludan içmek gerek
İçenler ayılmaz ola⁹³
...
"Uçmak, tr. Uç (son, kıyı, bitim yeri)'dan uç-mak/uçmak
Bir yerden kalkıp gitmek, görünmez olmak, sona ermek, bitim yerine varmak. Halk dilinde gitmek, gözden uzaklaşmak, bir daha görünmez olmak,
Sayfa 72 - Post Kitap, Divan Edebiyatı Vakfı Keyfiyet Mahfili Türkçe Araştırmaları: 1, 1. Baskı, İstanbul 2020, TÜRKÇEDE UÇMAK
