“Umut, göğsümden çoktan uçup gitti.”
Sayfa 419Kitabı okudu
Umut, göğsümden çoktan uçup gitti.
Sayfa 419Kitabı okudu
“Yeşilliklerle çevrili vadileri
Ilık rüzgârlar doldururken
Hafiften bir tatlı huzur fısıldar,
Kalbi beşikte sessiz bir çocuk gibi sallar;
Tatlı kokular ve sis tülleri
İndirir alaca karanlık yukarıdan.
Ve gözlerine şu yorgunun
Kapatır kapısını günün.
Çoktan kapladı her yanı gece
Yıldız yıldıza eklendi kutsice,
Büyük ışıklar, küçük kıvılcımlar
Yakına ve uzağa ışık saçıyorlar;
Ve ışıldıyor şurada yansıyarak göle,
Ziya saçıyor yukarıdan berrak geceye,
Teyit ederek mutluluğunu derin sükûnetin
Hükümran oluyor ihtişamı dolunayın.
Çoktan saatler gelip geçti
Acı ve mutluluk uçup gitti;
Hisset önce!
Şifa bulacaksın;
Güven yeni doğan güne!”
Sayfa 113 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
Çok geliyor bana görüşlerimi kendimde saklamak bile; kimi kuşlar da uçup gitti.
Sayfa 125Kitabı okudu
"On yıldır hiçbir şey kıpırdamadı burada. On yıldır hiçbir kuş şakımadı. On yıldır hiçbir kelebek uçmadı. On yıldır hiçbir ağaç çiçeklenmedi. On yıldır bütün neşe, bütün tazelik uçup gitti buradan."
Benim hissettiklerimi yaşayan biri nasıl oluyor da yaşamaya devam edebiliyor,onun soluğu;uğruna mücadele ettiğim,ruhumun bütün gücüyle elimde tutmak istediğim o ilk insan nasıl da elimden uçup gitti.
Sayfa 53Kitabı okudu
“Gidenin ardından ağlanmaz,” diye geçirdi içinden. “Nasıl geldiyse, gene öyle uçup gitti... Son derece olağan bir şey bu; her an beklediğim bir şey...
"Umut, göğsümden çoktan uçup gitti."
Sayfa 419 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“İnsanın oğlu kendinden kopmuş bir parçadır, derler. Bir şahindir oğul: Canı istedi uçup geldi yanımıza, canı istedi, uçup gitti... Seninle ben bir ağaç kovuğunda iki mantar gibiyiz, diz dize otururuz, bir yere gidemeyiz. Yalnızca ben kalacağım senin yanında daima... sen de benim yanımda...”
Sayfa 170Kitabı okudu
Umut, göğsümden çoktan uçup gitti.
Can yayınlarıKitabı okudu
