Rüzgar öyle esti, öyle esti ki;
Her şey uçup gitti kaldı Yaradan.
Ayna düştü, hayal, perdelerdeki
Bir akiscik gibi çıktı aradan.
Üstad Sezai Karakoç'un vefatı üzerine
Üstad, aramızdan sıyrılıp, adeta bir kuş gibi uçup gitti.
Fanilik arkadadır artık.
Dev sulara karşı bir ömür boyu gerilmiş kollar düştü.
Ve yüz yılımıza şeref olan şiir saati, durdu.
Ve doğru, iyi ve güzel için yükselen ses sustu. Yankıları çağların ufkunda çınlayacak.
İslâm’ın onuru için çağın çelik yüzüne karşı koyan elmas kas, gevşedi.
Evet, bir kahraman düştü toprağa. Bir kez daha bin kez daha yeşerip boy atacak bir tohum olarak.
En önde koşan atlının atı kapaklandı. Ve en birinci süvariyi toprak bağrına bastı. Herkeslerden daha çok seven ana gibi.
Ve perde kalktı. Ten maskesi sıyrılarak, ruh, potada saf altına kalboldu.
Kartal süzülüp gitti, sonsuz göklerde kayboldu.
Bize ne düşer, bütün bu manzara karşısında, susmaktan başka.
Bu yazıyı çok sevdiğin Necip Fazıl'ın ölümünün ardından yazmıştın. Eksiği yok fazlası var aynı duyguları hissediyorum şuan çok üzgünüm Sezai Karakoç'suz bir dünyada kalmaktan. Mekanın cennet olsun üstad. Senin de dediğin gibi "Bize ne düşer, bütün bu manzara karşısında, susmaktan başka."
Öncelikle o kadın da bir insan, günümüzün deyimiyle, duyguları olan bir varlıktı, yaşamıştı, çok uzun süre yaşamış, hatta dünyaya kazık çakmıştı. Bir zamanlar çocukları, kocası, bir ailesi, akrabaları vardı, kısacası çevresi kalabalıktı, çevresinde herkesin yüzü gülüyordu, sonra birden hepsi yok oldu, uçup gitti, kadın yapayalnız kaldı... yüz yılın lanetini üzerinde taşıyan bir sinek gibi...
Sayfa 190 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Hey Yıllar...
youtu.be/rhLFjGCMtxI
Yine gece ve ben baş başayım anılarla
Beyaz bir kuş öyle canlı yine düşlerimde
Hey yıllar yenilmedim size
Umutlarım yine aynı
Sessizlik geceyi sarsa da
Her gün bir yarın var ya
Bu salak aşkımı göklere savuruyorum , bak , uçup gitti işte.
Sayfa 83 - İş Bankası Kültür Yayınları
