Baba’yla aynı evde yaşıyorduk, ama farklı dünyalarda.
Sayfa 50Kitabı okuyor
Senin sorunun, kavgalarını senin yerine hep bir başkasının yapmış olması...
"Çocuklar boyama kitabı değildir. Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın."
Sayfa 23Kitabı okuyor
“Çocuklar boyama kitabı değildir.
Onları en sevdiğin renklere boyayamazsın.”
Sayfa 26 - Rahim hanKitabı okuyor
“Bence hepsini unut. Kolaylaştırır,”
“Neyi?”
“Hayatına devam etmeni,”
Aynı sütannenin emzirdiği çocukların kardeş olduğunu,aralarında zamanın bile koparamayacağı bir kan bağı olduğunu söylerdi.
Hasan’la ilk adımları aynı bahçede, aynı çimenin üzerinde atmıştık.
Ve ilk sözcüklerinizi aynı çatının altında söylemiştik .
Benimki Baba idi.
Onunkiyse Emir. Benim adım ..
Sayfa 16 - EverstKitabı okuyor
Lalelerin kalanını hiç konuşmadan ektik.
Sayfa 93Kitabı okudu
Rahim Han'ın telefonu kapatmadan hemen önce, aklına son anda gelivermiş gibi söylediği şeyi düşündüm: yeniden iyi biri olmak mümkün
Gördüğüm tek şey, mavi uçurtmaydı. Kokladığım tek şey, zaferdi. Kurtuluş. Kefaret.
Sayfa 67Kitabı okudu