Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Kitabı yıllar önce okumuş daha sonrada filmini seyretmiştim ama tekrardan okunası bir kitap olduğunu düşünüp tekrardan küçük Barışın mektuplarına daldım. Kitabımız annesinin suçu yüzünden hapiste büyüyen çocuğun en sevdiği arkadaşının hapisten ayrılmasıyla başlıyor. Kitap küçük barışın o arkadaşa yazdığı mektuplardan oluşuyor fakat o mektupları okurken yeri geliyor gülüyor yeri geliyor ağlıyorsunuz. Duyguları yoğun bir şekilde yaşatmayı başarıyor yazarımız. Küçük Barış'ın büyükleri anlamaya çalışmasını yeri gelip onları sorgulamasıyla karşılaşacağız. Belki bir çoğunuz filmi seyretmiştir fakat kitabı filmden daha iyi olduğu kesin. Tabi ben böyle diyorum da kitabımız aslında 1986 yılında basılıyor ve 1989 yılında filme çevrilmeseydi muhtemelen Küçük Barış'ın merhametli duygularına tanık olmayacaktık. Ayrıca filmde en sevdiği arkadaşı hapisteyken kitapta dışarda. Filimde daha çok içerde beraberken ki anılarına yer verilmiştir. Bence kitap minicik yürekliği bir çocuğun özgürlüğe hasret duygularını daha güzel aktarıyor bize. Tavsiyemdir efenim.
Tutuklu olan annesiyle cezaevinde büyüyen, hayatı parmaklar arasında anlamaya öğrenmeye çalışan Barış'ın hikayesi. Yine cezaevinden tanıdığı ve sonrasında özgürlüğüne kavuşan İnci'ye yazmış olduğu mektuplardan oluşuyor kitap.
Zaman zaman güldüren zaman zaman hüzünlendiren bir hikaye.
1986 yılında ilk olarak kitap halinde basılan bu öykü, 1989 yılında Uçurtmayı Vurmasınlar adı ile film olarak da beyaz perdede yer almıştır.
Ben kitap uyarlaması yapılan filmleri çok beğenemem kitap çok daha güzel gelir bana. Ama bu sefer kitabı çok beğenmiş olsamda filminin bambaşka güzel olduğunu düşünüyorum.
4-5 yaşlarında, annesi ile birlikte hapishane de yaşamak zorunda olan Barış... Barış'a ablalık yapan İnci...
Uçurtmayı vurmasınlar kitabı, bana herkesin bildiği bir hikaye gibi gelirdi. Hatta ben bile biliyorum sanırdım. 1989 yılında yayımlanan filmi yüzünden elbet böyle düşünmem. Ancak okuduktan sonra anladım ki, okumayanların çoğu
Uçurtmayı Vuramadılar Barış!
Neredeyse cezaevinde hayata gözlerini açmış bir çocuğun dünyasını ve anısını nasıl anlatırsınız?
Ankara Ulucanlar Cezaevi,1984
Henüz 9 aylıkken annesiyle birlikte cezaevine girmiş Barış. Şimdi tam 5 yaşında, "kazık kadar büyük ama bacak kadar küçük" aynı zamanda. Anlamıyor bu durumu. Zaten onun
Hayatımda bir kez sinemaya yalnız gittim ve hayatımda bir kez doya doya, hiç utanmadan ağladım... Film, 1989 yılında, Tunç Başar'ın yönettiği ve Feride Çiçekoğlu'nun aynı adlı kitabından sinemaya aktarılan "Uçurtmayı Vurmasınlar" idi... Sinemaya resmen tutkunum ve pek çok filmin de benim hayatımı derinden etkilediği yadsınamaz...
"Sinemada Ağlarken" isimli bir kitap yazmak ve hayat hikayeni seyrettiğin filmler aracılığıyla okura aktarmak gerçekten oldukça zekice ve entellektüel bir kurgu. Kitabın yazari John Manderino, 20 yıldır lise öğrencilerine yazı dersleri veriyor ve başka yazarlara koçluk ve kurgu hizmeti sunuyor. Yazarın beş romanı ve iki öykü kitabı daha var. Sinemada Ağlarken, 2011 yılında sahneye de konulmuş.
John Manderino'nun kitabında neler mi yok... Arka planda, Hitchcock, Scorsese, John Wayne, Debbie Reynolds, Batı Yakası'nın Hikayesi, Fargo, Kuşlar, Hamlet, Aşk Mevsimi, Şeytan, Rüzgar Gibi Geçti, Taksi Şoförü,... Ve ön planda John; küçüklüğü, ergenliği, büyüme sancıları, bugünü ve onu ağlatacak kadar etkileyen filmler...
Eğer bir beyaz perde aşığı iseniz bu kitabı sakın kaçırmayın derim.
iyihissetmek.blogspot.com/2020/01/sinemad...
Ahh nasıl başlasam bilemiyorum. Sakarya'dan dönerken okumaya başladığım yolda bitirdiğim müthiş bir kitaptı. Çok kez gördüğüm bu kitabı okumayı zaten epeydir istiyordum. Yazarla da tanışmış oldum bu sayede.
Romanın her sayfası su gibi aktı. Küçücük bir çocuğun gözünden cezaevi koşullarını görmekse içimi sızlattı, tüylerimi diken diken yaptı.
Adı Barış olan saf kalpli, güzel çocuğun ağzından İnci adındaki tahliye olmuş bir mâhkuma yazılan mektuplardan oluşuyor kitap. Her mektupta masum bir çocuğun sözlerini okumak, merak ettiği şeyleri sormasına tanık olmak çok özeldi. Barış keşke teller arkasındaki o soğuk duvarlar arasında yaşamamış olsaydın da bunları mektuplarına aktarmasaydın.
İyi ki okudum. Çok sevdim. Hepinize tavsiye ederim. Kendisi kısa ama etkisi büyük olan bu kitabı hepiniz okuyun, okutun. Bu arada kitabın filmi de varmış. Böyle güzel bir kitabın filmini hemen izleyeceğim. Kitabın duyulmasının asıl sebebi de sinemaya uyarlanmasıymış. Bunu kitabın önsözünde yazar şöyle dile getirmiş: "Öykü, bir rastlantılar dizisi sonucu 1989'da film olmasaydı, Barış alçakgönüllü bir kitabın sayfaları arasından mırıl mırıl konuşmayı sürdürecekti; taa ki kitabın ilk ve tek basımı kimbilir kaç yıl içinde tükenene dek."
Kitaplarla kalın...
Not: Aynı gün içinde 72.Koğuş ve Uçurtmayı Vurmasınlar kitaplarını okudum. Ve ikisinin de hapishane hayatını ele alması büyük tesadüf oldu benim için.