Ben üşümüyorum bu kış. Kazağın sırtımı, canımı, sevdan evrenimi sarmışken böyle nasıl üşürüm? Karacadağ kışlamış, Esenboğa ya da Etimesgut’ta ısı sıfırın altında habire almış yürümüş. Koymuyor bana. Ben bir kez üşüyeceğim, o da son olacak. Ödümü koparan ya da beni böyle yarım, istemsiz, senin deyiminle alıngan, kuragan eden de bu. “Sensiz edememek” var ya? İşte bunun aksine mecbur ya da mahkûm olmak korkusu.
"bir örümcek sabrıyla sevdam örerken kendini
yüreğim bir uzun hava, sabrım uçurum şimdi..."
Sayfa 32Kitabı okudu
Kazağın sırtımı, canımı, sevdân evrenimi sarmışken böyle nasıl üşürüm?
Sayfa 158 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Kazağın sırtımı, canımı, sevdan evrenimi sarmışken böyle nasıl üşürüm?
Kazağın sırtımı, canımı, sevdan evrenimi sarmışken böyle nasıl nasıl üşürüm?
Neden mi sevdim seni? Bilmem. Belki bir şarkı dinlerken ya da okurken bir şiiri, bir yalnızlık zamanı ol istedim. Belki de bir deniz arıyordum boğulmak için. Düşmek için de bir uçurum. Seven birine neden sevdin diye sorulur mu hiç?
Didem Madak