uçurumun kenarındayım

Uçurumun kenarındayım
Bir nefeslik  saltanatım  kaldı
Ha  düştüm  ha  düşeceğim
Başım  dönüyor 
Gözüm  kararıyor
Bir adım atsam son bulacak  herşey.
Dönüp ardıma baksam
Vazgeçerim belki.
ama kim için , ne için
Hayır, hayır
Bu kadar  zor olmamalıydı
Sadece bir  adım...
Bir adım ve sonra 
saniyeler içinde yere çakılmış bir beden
Uçurumun kenarındayım
Çok yorgunum
Kırgınım
Öfkeliyim
Kime bilmiyorum
Belki sevdiklerime
Belki şu küçücük  bedeni içine sığdıramayan
Şu koskoca  dünyaya
Belki de en çok kendime
Uçurumun  kenarındayım
Karşımda masmavi bir gökyüzü
Masmavi ve durgun bir deniz
Sanki pamuktan yapılmış gibi duran bulutlar
Dimdik yamaçlarla  dağlar
Tüm gördüğüm bundan ibaretti
Ve birazdan kapkara kesilecek bir hayat
Üşüyorum ,
Bedenim titriyor
Dayanmak gelmiyor içimden .
Bir adım değiştirecek herşeyi
Bir adım
Ya geri ya da ileri
Uçurumun kenarındayım
Suskun ,yalnız
Ama bir umutla duruyorum.
Hayır ben bu uçurumu biliyorum
Umut yok bu uçurumun  dibinde
Soğuk mu soğuk bir  rüzgar esiyor
Hafif hafif
Sanki beni durdurmak istercesine
Uzaklardan bir  kuş geliyor yanıma.
Kanatlarını öfkeyle çırpa çırpa
Bana öfkelenmiş  gibi
Ben kimseye zarar vermedim ki
Ben kendimle yaşıyorum bu savaşı
Bu kuşun öfkesi niye
Uçurumun kenarındayım 
Kollarımı açtım
Gözlerim  kapanmış kendiliğinden
Ruhum çoktan salmış kendini
Geriye kalan sadece bir  beden
Sığmadı bu bedenim bu dünyaya
Sığabilecekken 2 metrelik bir bez parçasına
Sığdıramadın beni bir kuytu köşeye fani dünya
Uçurumun kenarındayım
Korkuyorum
Derin bir nefes  alıyorum
Bir an gözüm uçuruma takılıyor
Benden daha yorgunsun diyorum
Benden daha öfkeli
Belki de birine kırgın bile olabilirsin
Uçurumun  kenarındayım
Boşluk var önümde
Sevgi ve dostluk anlamsız geliyor artık
Tıpkı bu boşluk gibi
Toprak ayağımın altından kayıyor
Uçurum sabırsızlanıyor
Bense öylece duruyorum
Bir umut bekliyorum sanki
Bir el..
tutunacak hiç bir şey yok
Bir rüzgar esse son bulacak işte
Uzaklara dalıyor gözlerim
Sanki herşey beni selamlıyormuş  gibi
Dağlar , kuşlar , deniz , gökyüzü...
Gülümsüyor kainat bana
Ve bir ses "Hayır" diyor bana sanki
"Hayır"
Dönüp bakmak isterken dönemiyorum
Neydi bu ses
Kimdi
İşte yine aynı ses
"Allahu Ekber "
"Allahu Ekber" Diye tekrarlıyor
"Allahu Ekber "
Durdum bir an
Sanki çakılmış gibi o uçuruma
 yığıldım  kaldım
Utandım kendimden
Gözyaşlarım sel oldu
Ateşleri gül bahçesine çeviren Rabbime
Mahcup oldum
Benim hikayem bitmemişti
En çaresiz  olduğum anda bile
Kuluna yetişen bir Rabbim  vardı
Çünkü Allah kuluna yeterdi .

#Avesta

“Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Dikildim parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Uçurumun kenarındayım Hızır
Civan hazır
Divan hazır
Ferman hazır
Kurban hazır”

Uçurumun kenarındayım Hızır
Bir dilber kalesinin burcunda
Vazgeçilmez belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Kaldım parmaklarımın ucunda
Uçurumun kenarındayım Hızır
Bir gamzelik rüzgar yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Uçurumun kenanndayım Hızır
Divan hazır
Ferman hazır
Kurban hazır
Güzelliğin zulme çaldığı sınır
Başım döner, beynim bulanır
El etmez
Gel etmez
Gözleri bir ret, bir davet
Gülce uzak uzak dolanır
Mecaz değil
Maraz değil
Gülce semavi bir afet
Uçurumun kenarındayım Hızır
Gülce bir beyaz sihir
Canıma bedel bir haz
Nar ve nurdan bir zehir
Gülce Araf`ta infaz
Bir tek bakışıyla suyum ısınır
Güzelliğin zulme çaldığı sınır
Uçurumun kenanndayım Hızır
Ben fakir
En hakir
Bin taksir
Cahil cesaretimi alem tanır
Ateşten
Kalleşten
Mızrakla gürzden
Dabbetülarzdan
Deccal`dan, yedi düvelden
Korku nedir bilmeyen ben
Tir tir titriyorum Gülce`den
Ödüm patlıyor Gülce`ye bakmaktan
Nutkum tutuluyor, ürperiyorum
Saniyeler gözlerimde birer can
Her saniyede bir can veriyorum

Ömer Lütfü Mete

uçurumun kenarındayım hızır,
bir dilber kalesinin burcunda,
vazgeçilmez belaya nazır.
topuklarım boşluğun avucunda,
derin yar adımı çağırır,
kaldım parmaklarımın ucunda.
uçurumun kenarındayım hızır,
bir gamzelik rüzgar yetecek,
ha itti beni, ha itecek.
uçurumun kenarındayım hızır,
divan hazır,
ferman hazır,
kurban hazır,
güzelliğin zulme çaldığı sınır.
başım döner, beynim bulanır
el etmez,
gel etmez,
gözleri bir ret, bir davet.
gülce uzak uzak dolanır,
mecaz değil,
maraz değil,
gülce semavi bir afet.
uçurumun kenarındayım hızır,
gülce bir beyaz sihir,
canıma bedel bir haz.
nur,
nar ve nurdan bir zehir,
gülce araf'ta infaz.
bir tek bakışıyla suyum ısınır,
güzelliğin zulme çaldığı sınır.
uçurumun kenarındayım hızır
ben fakir,
en hakir,
bin taksir.
cahil cesaretimi alem tanır.
ateşten
kalleşten
mızrakla gürzden
dabbetül arz'dan
deccal'dan, yedi düvelden
korku nedir bilmeyen ben,
tir tir titriyorum gülce'den.
ödüm patlıyor gülce'ye bakmaktan,
nutkum tutuluyor, ürperiyorum.
saniyeler gözlerimde birer can,
her saniyede bir can veriyorum.
uçurumun kenarındayım hızır,
bir dilber kalesinin burcunda.
vazgeçilmez belaya nazır,
topuklarım boşluğun avucunda.
derin yar adımı çağırır,
kaldım parmaklarımın ucunda...

Uçurumun kenarındayım Hızır
Ben fakir
En hakir
Bin taksir
Ateşten
Kalleşten
Mızrakla gürzden
Dabbetülarz'dan
Deccal’dan, yedi düvelden
Korku nedir bilmeyen ben
Tir tir titriyorum Gülce’den
Ödüm patlıyor Gülce’ye bakmaktan
Nutkum tutuluyor, ürperiyorum
Saniyeler gözlerimde birer can
Her saniyede bir can veriyorum.