_Her şey algıdır. Herhangi bir şeyi itici ya da çekici kılan tamamen senin zihnindir. Karar veren faktör sensin.
_Zihin, aldatıcıdır. Gerçekte ikilem yoktur. Gerçekte sorun yoktur. Hiç olmamıştır, hiç olmayacaktır. Zihinde sorunlar vardır ve sen gerçekliğe zihnin aracılığıyla bakarsın. Böylece gerçeklik sorunlu olur.
_Sağlıksız bir zihinle ne
_İnsanIar, kuşIar gibi uçmayı, baIıkIar gibi yüzmeyi öğrenmişIer ama insan gibi yaşamayı öğrenememişIer.
_Görmek isteyenler için ışık, istemeyenler için karanlık vardır.
_Hiçbir şeyi kendisi kadar sevmeyen insan, sevdiği varlıkla, kendi kendisiyle baş başa kalmaktan çok hiçbir şeyden korkmaz. Her şeyi kendi için arar ama en çok kendinden kaçar.
Düşünmemek için kendine verdiğin her sözü çiğneyip yaşadığınız her anı en ufak ayrıntısına kadar düşünüyorsun. Düşünmek istemesen bile radyoda ansızın çalan bir şarkı, vizyona giren herhangi bir film veya dışarıda el ele gördüğün herhangi bir çift sana onu ve yaşadıklarınızı hatırlatıp o özlemi ciğerine kadar hissettiriyor.
Özlememek için kendinle savaşıp yenik düşüyorsun. O başka aşklara yelken açarken sen kendi limanına demir atıp öylece o geminin gelmesini bekliyorsun. O gemi gelse bile her şeyin eskisi gibi olmayacağını da biliyorsun. Ama bile bile bekliyorsun işte.
Özlemem deme, özlüyorsun. Ondan sonra başkasını seveceğini düşünme, onu sevdiğin gibi bir başkasını aynı heyecanla sevemiyorsun. İnsanın kalbi de bir yerden sonra yoruluyor. Kan pompalamaktan değil, yanlış insana karşı doğru sevgiyi beslemekten.
Ama yanlış insana karşı doğru sevgiyi beslemene ve onun yanlış insan olduğunu bilmene rağmen yine de özlüyorsun. Konunun onunla bir ilgisi yok aslında, sen sevgine verdiğin emek ve saygı için tüm bunlara katlanıyorsun.
Sayfa 97Kitabı okudu
Büyük Saat
Tarihi bir olmaz akış gibi,
Oh sanki evrenin en son gecesini yaşadım
Sanki dinozorlar ve ben ve en hızlısı öbürlerinin
Bir ilkel eşitlikte buluştuk.
(Evrenin kendi kurduğu gecesini.)
Ben! Çocukları sevdim yaşadım.
Dünyaya alışmadım
Kuru güller gibi yersiz ve inceydim biraz. Hep
bunu duydum. Bunu yaşadım.
Pastanelerde şurda burda.
Oturdum emekli
"...sana sevgimi kanıtlamam için çiçek serpmekten başka birşey gelmez elimden, bu demektir ki en küçük bir özveriyi, bir tek bakışı, bir tek sözü bile kaçırmayacağım, en ufak şeyleri bile değerlendireceğim ve yaptığım herşeyi sevgiden yapacağım... Sevgiden acı çekmek, hatta sevgiden sevinmek isterim, işte böylece serpmiş olduğum çiçeklerimi tahtının önüne; gördüğüm her çiçeğin her yaprağını senin için koparacağım... ve şarkı söyleyerek serpeceğim çiçeklerimi... Onları dikenlerin arasından derlemem gerekirse bile şarkımı söyleceğim, dikenler ne denli iri, ne denli batıcı olursa şarkım o denli ezgili olacak..."*
Sayfa 103 - Sel & III. Güllerin Gecesi & * Lisiexlü Aziz Teresa Chaiers EseriKitabı okudu
ŞARKI SÖZÜ OLARAK “Ö Z G Ü R L Ü K”
Özgürlük de kauçuk kaplama kavramlardan biri. Herkes kafasına göre uygulayabiliyor. Bir eşcinsel için, eşcinsellik özgürlüğünün olmadığı yerde özgürlükten söz etmek olası mı?
Freud, Kafka, Marx kendilerine özgü biçimlerde söylediler bunu: özgürlük diye bir şey yok! Bu bir tuzak, bir aldatmaca, şarkılarda
SEVMEK İSTERSEN ŞARKISI
Kadın deniz gibidir
Bir dalgalı bir durgun
Hırçın huysuz kaprisli
Hem çok taydur hem olgun
Hem suyuna gitmeli
Usta bir kaptan gibi
Sevecen koca affeder
Ufak tefek şeyleri
Ilık bir yel esti mi
Coşar bütün hisleri
Artık ferman onundur
Görmez gözü bir şeyi
Fakat rüzgar dindi mi
Her şey birden durulur
Tazeleyip rujunu
Döner yine yuvaya
Sevmek istersen eğer
Boş ver olup bitene
Sevmek istersen eğer
Sünger çek belleğine
Sayfa 90Kitabı okudu
“Daha ergin yaşa gelmemiş bir çocuk bu Mikolka… Ödlek falan değil, ama… nasıl söyleyeyim, sanatçı gibi bir şey… Onu böyle anlatışıma gülmeyin! Temiz yürekli, kolay etkilenebilen birisi. Üstelik hayalci. Çok güzel şarkı söylüyor, çok güzel dans ediyor ve dediklerine göre öyle güzel masal anlatıyormuş ki, başka yerlerden kalkıp kendisini dinlemeye
Evim şehrin en tenha köşesindedir. Hem yürüyor, hem şarkı söylüyordum. Neşeli olduğum zamanlar, sevincini paylaşacak dostu, ahbabı olmayan kimsesiz her mutlu insan gibi ben de mutlaka bir şeyler mırıldanırdım. Tam o sırada başıma hiç ummadığım bir serüven geldi.
Kanalın parmaklığına dayanarak duran bir kadın gördüm. Parmaklığın demirine abanmış,
– Anna Andreyevna, madrabazın biri! O, seni de beni de bütün dünyayı da aldatır! Öteki bayanla sorunu daha iyi halledeceğini bildiğim için seni bekledim.
– O bayan da kim?
– Mme Andrakova. Ben her şeyi biliyorum. Onun sendeki mektuptan korktuğunu kendin söyledin…
Utanarak:
– Hangi mektup? Yalan söylüyorsun… Onu gördün mü, diye homurdandım.
–
KIRMIZI GÜRGENLER
O sabah Sherlock Holmes Daily Telegraph’ın küçük ilânlarını okuduktan sonra:
—Sanat sanat içindir prensibini kabul etmiş olanlar, basit, önemsiz şeylerden zevk alırlar dedi. Bu
hakikati kavradığınıza şüphem yok Watson. Benim büyük rol oynadığım heyecanlı davaları bir tarafa
bırakıp, basit ve ehemmiyetsiz sayılacak hadiseleri
