Belki
Kendilerine benzetemediler ama eskisi gibi de bırakmadılar. Bir zamanlar inancın ve iyimserliğin hâkim olduğu aklıma, güvensizliği ve şüpheyi kazıdılar.
Sayfa 10Kitabı okudu
Sonra dedim ki kendime! Bırak herkes layığını hayırlısı da beni bulsun! İstemem başka bir şey herşey gönlümce olsun!
İndigo yayınevi
Artık böyle oldum ben.
Biraz güvensiz, biraz hissiz, biraz kimsesiz ve çok şeye karşı da isteksiz.
Ve anladım ki, birçok insan sesini dışa duyuramadığı için kendi içine ağlarmış
Ve sonra anlıyorsun ki ;
acılar değilmiş geçip giden,
insanlar acıların içinden tekrar tekrar geçiyormuş.
Ve zaman insanı tüketiyormuş,
insan insanı zamanla tüketiyormuş.
Sayfa 67
Seni inciten hiçbir şeyin adı da, sureti de sevgi olamaz...