Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Yaşım ilerledikçe, küskünlüğüm gibi zaman da önemini yitiriyordu.
Sayfa 53 - Yapı Kredi Yayınları- 3.BaskıKitabı okudu
Kirleri döküldükten sonra insanlar eksilirler, yeni kirlerle kendilerini tamamlasalar dahi eski kendileri olamazlar artık, yeni bir kir yeni bir insan yaratır; bu, Keseci Fahri dışında pek az kişinin bildiği bir gerçektir.
Bir korkudan, bir önceki korkuma kaçarak kurtulmaya çalışıyordum.
(...)dibinde benim olduğum bir çukura dönüşüyordu dünya.
Sayfa 10 - YKY
Oysa, sabırla her şeyin kendine, sonra biraz daha kendine ve nihayet, sıkıcı bir tekrarla, biraz daha kendine benzediği bilinirdi.
Hatırlamak ya da umursamak çaresiz kalıyordu; boşlukta yol alır gibiydik, ilerleyip ilerleyemediğimizi bile bilmiyorduk.
Sayfa 32Kitabı okudu
"Bir kahvehaneden bahsedilirdi, hani içindeki insanların birbirlerine anlattıkları hikayeler bitince kapanmak zorunda kalan eski bir yol üstü kahvehanesi..."
Sayfa 43 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
“Oysa, sabırla her şeyin kendine, sonra biraz daha kendine ve nihayet, sıkıcı bir tekrarla, biraz daha kendine benzediği bilinirdi.”
Dünyaları önündeki çay bardağının içine atmıştı, şıkır şıkır karıştırıyordu.
Sayfa 47Kitabı okudu
Yalnızlığını vücudunun devamıymış gibi, bir uzvuymuş gibi ustalıkla kullanmaya başlıyor.
Sayfa 29Kitabı okudu
cebim de kırıntılarla dolaşmasam, ben kendimin masal kuşu olmaktan, kendi yolumu kendime kaybettirmekten kurtulur muyum? Şimdi saçlarıma konduğu gibi eriyen kar taneleri erimese de birikse de birikse, beni başka bir adam yapar mı? Yoksa ta derinimde, bu ara sıra kıpırdanan huzursuzluk sakinleşince mi başka biri olurum ben? İnsan baştan aşağı mı, yoksa içten dışa mı değişir?
Sayfa 69Kitabı okudu
Bir korkudan, bir önceki korkuma kaçarak kurtulmaya çalışıyordum.
Çocukluğum gençliğime doğru ölüyordu, ölerek büyüyordum, çıraklıktan kalfalığa ölerek geçiyordum. Ölümün ardından çıraklığımdan artakalanın ne olduğunu merak ediyordum elbette. Ne eksilmişti benden acaba? Şu üç adım ötemde, elimde uzun saplı bir çalı süpürgesinin taş zemine sürtüldükçe çıkardığı hışırtılara dalmış yıllar sonraki kendime doğru ilerlerken yanımda ne kadar eksik bir ben taşıyordum?
Işık yanınca kırık tuvalet taşının içine saklanan böcekler gibisin, dışarı çıkmak için ışığı kapamamı, gitmemi bekliyorsun.