"Hiçbir canlının içinden sağ çıkamayacağı bir fırtınaydı ve biliyordum ki onu Tanrı gönderdi. Şöyle bir ses duydum: 'Burada artık dualarıyla seni kurtaracak hacılar yok.' Beni bir korku aldı ve hemen şehadet getirdim; 'La ilahe illallah Muhammeden Rasulullah.'"
Wilfrid, yaşadıklarının tesirini iki hafta boyunca üzerinden atamaz. Fakat kendini toparlayınca, getirdiği şehadeti unutur ve Abduh ile Ezher'de reform çalışmalarına yeniden başlar."