(1479) İlgi Gören Umay Umay Gönderileri

Profil

Gönderi Oluştur

Alışveriş

Keşfet

Kitaplar

Yazarlar

Okurlar

1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin

1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın

Şartlar Gizlilik Topluluk Kuralları Hakkımızda Reklam Verin İletişim Kütüphaneciler Dizinler Çerez Politikası

Ara

Gönderi Oluştur

Beyza

@Beyzaaasss

28 Eylül 2023 13:38

öyle

bütün yenildiğimi duyacağım sabahlar için. üzülme!... uyurum ve her şey geçer.

PdfKitabı okudu

Veda Busesi - 34 U 442 Umay Umay

Ebru

@Boddahh

12 Aralık 2022 11:37

Seni üzmenin bir yolunu hep bulacaklar.

Altıkırkbeş Yayınları

Bütün Güzel Çocuklar Şüpheli Umay Umay

CarpeDiem

@_serotonin_

18 Şubat 2020 20:56

Edebiyat

Ne zor, yazarak anlatmaya çalışmak sustuklarını.

Bütün Güzel Çocuklar Şüpheli Umay Umay

Günay

Ben çok gülüyorum. Hadi sen de gül.

Sayfa 9Kitabı okudu

Orospu Kırmızı Umay Umay

zeynep

@geceyeyakisanbirkadin

29 Nisan 2023 15:48

Gül yanlış kokarsa yakaya tuz takılır. Öyle mi Orhan, gül yanlış kokarsa yakaya tuz mu takılır?

Bütün Güzel Çocuklar Şüpheli Umay Umay

Merine

@Merine7

13 Nisan 2023 03:07

Edebiyat

Acı büyükse bu bana yakışır.

Bütün Güzel Çocuklar Şüpheli Umay Umay

Matruşka

@Matruskaa

15 Temmuz 2022 13:13

oluk oluk akan vajinamın içinde kertenkeleleriyle oynayan bir kadınım. Tutunmadan yükseldim..., güneşi bile geçtim, karanlığın gözlerini çaldım..; vahşetim bundan.

Sayfa 44

Sokaklar Uyudu Artık Öpüşebiliriz Umay Umay

Kar yağarken çocukları kurşuna dizdiler. Herhangi bir nedeni yoktu. Ne ellerini, ne de gözlerini bağladılar. Soru sorulmadı. Yalnızca en esmer olana ağaca bakmaması söylendi. O da gözlerini askerin çamurlu botlarına çevirdi. Sonra sessizlik oldu. Çocuklar hiç üşümediklerini fark etmediler. Korkuyorlardı, nedenini boşverdiler. Yalnızca esmer çocuk ikide bir ağaca bakıyor, ıslak bir kızarıklık rüzgarla gözlerine bulaşıyordu. Sarı dişleriyle alt dudağını ısırarak, "lanet olsun" dedi. "Ben kötü bir şey yapmadım ki. Neden dövüyorlar bizi. Sadece duvarlara yaşamak istediğimizi yazdık. Daha iyi bile değil sadece yaşamak istediğimizi. Bağırmış da olabiliriz. Belki sokaklarda çok hızlı yürüdük, belki botlarımızın sesi biraz fazla çıktı. Ama biz üşümemek için koşuyorduk. Belki de baba bütün suç senindi." Yağmur yağıyordu ve çocuklar ilk kez bir şey hissettiler. Dönecek yerleri yoktu. "Ayağıma bakma" diye bağırdı asker. "Ben de bir şey yapmadım. Ama bir suçlu gerek adalet için. Ve adalet için kurban gerek bir kahramandan çok." Ama çocuklar yine de askere bağırmak istediler: "Neden av tüfekleriyle vuruyorsunuz, neden salıncakların ipleriyle boğuyorsunuz, neden yağmurdan sığındığımız duvarların altında taşa tutuyorsunuz. KALBİNÎZÎ SÖKÜP ALAN BİZ DEĞİLDİK Kİ..."