“Bizim gibi okumuş yazmış insanların kendilerini evrenin düzeninde gerekli bir unsur olarak görmesi, cahillerin batıl inançlarına eşit. Dünya düşüncelerle değiştirilemiyormuş. Az düşünce üreten kişiler daha az hataya maruz kalıyorlar, onlar herkesin yaptığını izliyorlar, kimseyi rahatsız etmiyorlar, başarıyorlar, zenginleşiyorlar, iyi pozisyonlara ulaşıyorlar, milletvekilleri, şöhretli edipler, akademisyenler, gazeteciler oluyorlar, ödüllere, nişanlara boğuluyorlar. İşlerini böyle iyi yürütene aptal denir mi? Aptal benim, yel değirmenleriyle savaşmaya kalkan ben.”
Sayfa 207 - Doğan Kitap
“Böyleyim ve böyle olmaya mahkûmum. Hep hayalperest, karanlık, kasvetli, hırçın olacağım. Artık otuz yaşındayım, sevmediğim bir dünyadan kopabilmek için şimdiye dek hep savaşlara girdim... Hırslı olsaydım, hazlara düşkün olsaydım... En azından kötü yürekli olsaydım... Yok işte. Hâlâ çocuk ruhluyum, sadece günü yaşıyorum, kımıldamak için hareket etmeyi, soluk almak için havayı seviyorum. Ölmek için öleceğim… Ve her şey bitecek.”
Sayfa 173 - Doğan Kitap
Öyle bir an geliyor ki, insanın içinde bir şeyler kırılıyor; ne enerji ne de istek kalıyor. Yaşamak gerekir diyorlar ama yaşamak son vadede intihara sürükleyen bir sorun.
Sayfa 309Kitabı okudu
Bizim gibi okumuş yazmış insanların kendilerini evrenin düzeninde gerekli bir unsur olarak görmesi, cahillerin batıl inançlarına eşit.Dünya düşüncelerle değiştirilemiyormuş.Az düşünce üreten kişiler daha az hataya maruz kalıyorlar, onlar herkesin yaptığını izliyorlar, kimseyi rahatsız etmiyorlar, başarıyorlar, zenginleşiyorlar, iyi pozisyonlara ulaşıyorlar, milletvekilleri, şöhretli edipler, akademisyenler, gazeteciler oluyorlar, ödüllere, nişanlara boğuluyorlar. İşlerini böyle iyi yürütene aptal denir mi ?Aptal benim, yel değirmenleriyle savaşmaya kalkan ben.
Sayfa 207Kitabı okudu
"Şimdi kimliğin anlamı, nefret üzerinde temelleniyor, aynı olmayana duyulan nefret üzerine..."
Umberto Eco | Prag Mezarlığı