BENİ YAKIŞINA
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi.
Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile.
Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı.
Âhımdır zannederdim en belalı kıvılcım,
Kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı.
Bir damla su ver bana ey çöl! Bari sen küsme.
Kalmadı hiçbir şeyim bak,günahım da yandı.
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme.
Ülkem yıkıldı heyhat!
Ordugâhım da yandı.
Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,
Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı.
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı.
Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı.
O'ndan başka ne varsa yandı,
Yandık sen ve ben.
O'nu göreyim diye,kıblegâhım da yandı.
Umut
Eşi ile intihar eden Stefan Zweig'in, geride kalanlara sabretmeyi ve umudu öğütlediği son sözleri;
'Artık güneşin doğmasını bekleyecek gücüm kalmadı, ama siz yeni doğacak güneşi mutlaka bekleyiniz..' 
Stefan Zweig
Beni Yakışına
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim, su yandı, kum da yandı.
Bur mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme baş kaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi, Ruhumla söndü Alev, sonra ruhumda yandı
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her Umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir
Alıntı.
Edebiyatımızı Var Eden Yazarlardan Çaresizlik Üzerine Söylenmiş Sözler
1. “İnsanlar tuhaftır; fena bir şey yapmakta olduklarını hissedecek olurlarsa, mutlaka en evvel vicdanlarını susturacak bir sebep bulurlar.” Halid Ziya Uşaklıgil
2. “Mekteptekyen hayallerimiz olmayacak rüyalarla doludur. Sonra hayat birer birer onların icaplarına bakar.” Reşat
Beni Yakışına
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum
Ölüme başkaldıran uykum da yandı
Yurdundan mahrum edip dolaştıran cem gibi
Ruhumla söndü alev, sonra ruhumda yandı
KANADI KIRIK BİR AKŞAM
Gün bitti lambayı hazırla;
Işık kalmadı girecek odamıza
Çek perdeleri sevdiceğim;
Kanadı kırık bir akşam
Zonkluyor durmadan dışarda.
Sen bugünden yarına
Birazcık umut sakla
Yarın farklıdır bugünden,
Adı değişir hiç olmazsa,
Kara bir suyu
Geçiyoruz şimdilerde
Basarak yosunlu taşlara.
Sen bugünden yarına
Birazcık umut sakla
Gün bitti sevdiceğim;
Geriye kalan posa.
Bu serin güz akşamında
Geç otur karşıma sessizce,
Devam et ördüğün hırkaya.
Metin Altıok