Beni Yakışına
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi.
Ruhumla söndü alev,sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını
Hava bugün kasvetli, yağmur yağıyor. İnsanlar evlerine çekilmiş ne zaman biter derdinde.. umut sanki şu gökyüzündeki kararan bulut gibi. Bir ekmek telaşında herkes. Sahi ekmek ne kadar olmuştu?
Çocuklar yine hiçbir şeyden haberi yok! Zaman kötü, zaman fakir, zaman yegâne... Kadınlarım, sırtına bağladıkları bebeklerle ordan oraya savruluyor. Yaşamdan beklentileri yok.. bir uyku hasretinde o güzelim gözleri.. bir merhamet, sevgi açlığında.. çocuklarım yeter ki büyüsün derdine.. Babalar, bir çimento ağırlıyla sırtlamış bu kötü günleri..
Hangi ahiretin imtihanı ki bu! Hangi sefaletin, hangi ümitsizliğin başlığı bu.. bas bas bağırıyorlar güzel günler herhal ileridedir diye.. ölüm mü, güzel günler; ölüm mü, bu yorgunluğa bir battaniye seren. Nedir bu güzel günler?
Umut çoktan bitti çocuğum, umut artık kalmadı. Boşver! Avutma kendini.. zaman her şeyi tüketmekte..
@Hewidar__🌿🍃
Beni Yakışına
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim, su yandı, kum da yandı.
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum,
Ölüme başkaldıran dertli uykum da yandı.
Yurdundan mahrum edip dolaştırdın Cem gibi.
Ruhumla söndü alev, sonra ruhum da yandı.
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut.
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı.
Böylesi bir yangını görmedi Nemrut bile.
Kaktüsün gölgesinde nazlı âhım da yandı.
Âhımdır zannederdim en belalı kıvılcım,
Kirpiğine dokunan kanlı âhım da yandı.
Bir damla su ver bana ey çöl! Bari sen küsme.
Kalmadı hiçbir şeyim bak,günahım da yandı.
Yenilgiler bir tufan gibi çöktü üstüme.
Ülkem yıkıldı heyhat!
Ordugâhım da yandı.
Köleleri her akşam duman kıldı gözlerin,
Başıma tâc ettiğim padişahım da yandı.
İlk defa böylesine tutuştu gökkuşağı.
Renklerim siyah oldu ve siyahım da yandı.
O'ndan başka ne varsa yandı,
Yandık sen ve ben.
O'nu göreyim diye, kıblegâhım da yandı.
~ Nurullah Genç ~