"Platonik yaşanılan aşk, hiç su verilmeyen bir çiçek gibidir, günden güne kurur ve en sonunda da çürüyüp yok olup gider!"
"Hüzün ki en çok yakışandır âşıklara. Yandık, yıkıldık ama hüzünden yana asla yakınmadık.
Aşkın panzehridir ayrılık acısı.
"Bazı insanlar yağmuru hisseder, diğerleri ise sadece ıslanır!"
"Hikâyesi her ne ise yaşayacaktı mutlaka insan!"
"Aşıklar aslında birbirlerinden hiç ayrılmazlar ve hep iç içedirler.Sadece bedenleri birbirlerinden ayrı düşmüştür.Vedalar ise ancak ve ancak birbirlerini dünyevî bir şehvetle sevenler içindir.Gönülden sevenlere ayrılık yoktur.Çünkü mesafeler,yürekte başlayıp yine yürekte biter.Peki,sen o mesafeleri yok edebildin mi?"
Sayfa 130Kitabı okudu
"Her insan şu uçsuz bucaksız dünya denizinde, kendisini rüzgâra bırakarak, dalgalar arasında bir o yana bir bu yana savrulan ve hangi limana varacağını bilemeyen, küçük bir gemi gibidir özünde. Başkaları tarafından,rotasının çizilmesini bekler. Oysa bilmez ki başkaları tarafından ona çizilecek her rota, her zaman onu doğru limana götürmez! Öyleyse ne yapmak gerek? Başkalarından medet ummadan, rotayı aşkla çizmek gerek. Çünkü ancak aşkla çizilen bir rota seni en doğru limana ulaştıracak ve orada aslınla buluşturacaktır."
Sayfa 108Kitabı okudu
Hayat;son durağı belli olduğu hâlde,oraya ne zaman ve hangi vakit varılacağı bilinmediği için,her bir yeni yaş durağında istasyondan inerek,dünya insanlarının içine karışma yeriydi aslında.Ve her bir yeni durak,başka başka tecrübeler yaşatıyordu şu insanoğluna.Ama asıl önemli olan,bir önceki durakta yaşadıklarından ders çıkarıp,aynı hataları bir sonraki yaş durağında tekrar etmemek ve mutlu olunan her bir saniye için de Allah'a şükretmekti samimi bir duayla.
Sayfa 60Kitabı okudu