Hasretinden Prangalar Eskittim / Ahmet ARİF
Ahmet Arif'i niye bu kadar sık okurum?
Her okuyuşumda farklı bir kişiliğe bürünerek okurum; bazen Ahmet Arif'in kendisi, bazen onun Leylim'i, bazen Diyarbakırlı, bazen Çukurovalı, bazen de Adiloş bebek oluveriyorum. Herkesin vardır gönlünde prangalı bir hasret; kiminin vatana millete,kiminin aşka,sevgiye, yare, kiminin barışa huzura ve güzel günlere dair umuda...
Öyle yıkma kendini,
Öyle mahzun, öyle garip...
Nerede olursan ol,
İçerde, dışarda, derste, sırada,
Yürü üstüne - üstüne,
Tükür yüzüne celladın,
Fırsatçının, fesatçının, hayının...
Dayan kitap ile
Dayan iş ile.
Tırnak ile, diş ile,
Umut ile, sevda ile, düş ile
Dayan rüsva etme beni.
(Syf. 73)
Tavsiye eder miyim?
Ahmet Arif'i tavsiye edemeyecek okurun vicdanı kurur tabii ki #tavsiyeederim