Yeniden söyleyeyim: Acıdan korkmuyorum. Hep acıyla doğarız, bizimle büyür, zamanla alışırız; kol bacak sahibi olmak kadar olağanlaşır acı çekmek. Aslında ölmekten bile korkmuyorum; çünkü insan ölürse demek ki doğmuş, demek ki hiçyokluktan sıyrılıp çıkmış. Gerçekten korktuğum şey hiçyokluk, olmamak, yanlışlıkla bile, bir rastlantı ya da bir başkasının dikkatsizliği sonucu bile olsa, hiç var olmamış olmak. Birçok kadın sorar kendi kendine, dünyaya neden çocuk getirmeli diye. Aç kalsın, üşüsün, ihanete uğrasın, aşağılansın, savaşta ya da hastalıktan ölsün diye mi? Açlığın doyurulabileceği, üşüyenin ısınabileceği, sadakat ve saygının ömrü boyunca ona eşlik edebileceği, savaşı ve hastalığı ortadan kaldırma çabasına onun da uzun yıllar katkıda bulunabileceği umudunu baştan geri çevirmiştir bu kadınlar. Belki de onlar haklı. Ama hiçyokluk acı çekmekten daha mı iyi? Başarısızlıklarım, sanrılarım, umarsızlıklarım yüzünden gözyaşı döktüğüm zamanlarda bile hiç kuşkum olmadı: Acı çekmek, hiçyokluktan yeğdir. Ve bunu yaşama, doğmak mı doğmamak mı bilmecesine kadar uzatırsam, gövdemin her tozanıyla haykırabilirim: Doğmak doğmamaktan iyidir; ama bu düşünceyi nasıl sana da benimsetebilirim?
Sayfa 13 - Can Yayınları
RAGIP - 3
Düzlemesine giden sokağın sonunda yolun ikiye ayrıldığı yerde
Koca çınarların arasında hapsolmuş aile apartmanında yaşı 20ye yakın genç bir kız var
Bu genç kızın sabahtan başlayıp akşamın bir körüne kadar süren sade gülüşü
İki dudağının ardına saklanan sır, salya ile tatlı tatlı dökülüyordu Ragıp'ın kül tablasına
O esnada o gülüşü seyrederken
Mürebbiye Abla...(Alternatif Tip)
(Elmayı Kabuğuyla Yerken Yazılan Yazılar...)
Alternatif tıpta umduğunu bulamayan Mürebbiye abla çaresiz çareyi alternatif tipte arayacaktı sevgili Murat gilin damından atlayamadım türküsünü seven okurlar...
Mürebbiye abla niyeti bozmuştu,,önce "komşu komşunun sevişmesine muhtaçtır" atasözünden
