Hayatlarını gözden geçirip ettikleri haksızlıkların farkına varanlar, çocuklar gibi uykularından korkuyla uyanırlar. Umutsuz bir bekleme içinde zehir olur hayatları. Oysa hiç haksızlık etmediklerini bilenlerde hep tatlı bir umut vardır.
Bu defterin sayfalarını açarken kalbimde tarifsiz bir ağırlık hissettim. Ama bu, hüzünle örülmüş bir ağırlık değildi. Aksine sanki yüreğim o an bir hazineye sahip olmuş gibi bir dolulukla titredi.